23 Nisan, tutuklu 500 çocuğun da bayramı
500 çocuk, sokak gösterilerine katıldıkları veya polise taş attıkları gerekçesiyle, bu yıl 23 Nisan’ı demir parmaklıkların ardında idrak edecek. Milliyet gazetesi köşe yazarlarından Meral Tamer, AKP hükümetinin 2006’da çıkarttığı Terörle Mücadele Yasası çerçevesinde çocukların, bir gecede “yetişkin” kabul edilivermesini, eleştirdi. Gazetedeki köşesinden son üç yıldır cezaevlerini dolduran çocukların, bayram çığlığı oldu… İşte o yazı: Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi’ni ilk imzalayan ülkelerden biri olan, dünyadaki tüm çocuklara bayram armağan... Bugün 23 Nisan Çocuk Bayramı. Her yıl olduğu gibi yine hamasi nutuklar atılacak. Yine çocuklar, valiliklerde ve belediye başkanlıklarında büyük taklidi yapmak zorunda bırakılacak. 
Bu arada bütün suçları, Türkiye coğrafyasının Doğu yarısında doğmak olan, yaşları 12-17 arasında değişen 500 çocuk da, sokak gösterilerine katıldıkları veya polise taş attıkları gerekçesiyle, bu yıl 23 Nisan’ı demir parmaklıkların ardında idrak edecek! Çocuklar için adalet Çünkü AKP hükümeti, çocukları da ‘terörle mücadele’ kapsamına soktu; 2006’da çıkartılan Terörle Mücadele Yasası çerçevesinde çocuklar, bir gecede “yetişkin” kabul ediliverdiler. Bu oldu-bitti sonucu, 3 yıldır yüzlerce çocuk polise taş attıkları ya da propaganda yaptıkları gerekçesiyle cezaevine gönderildi. Adalet Bakanı Mehmet Ali Şahin’in verdiği rakamlara göre 2006 ve 2007’de bu çerçevede 1572 çocuk hakkında dava açıldı. İşlenmiş bir suça verilecek cezanın 18 yaşından küçük ve büyükler için aynı olmasını, adalet duygusuyla izah etmek mümkün değil. Polise taş ya da slogan atmakla, silahlanıp dağa çıkmak hukuk açısından nasıl olur da aynı terazinin 2 kefesine konabilir? Şiddetin tüm acımasızlığıyla sürdüğü bir bölgede, 13 yaşındaki bir çocuğa 23 yıl hapis cezası vermenin, bir bumerang gibi geri dönüp, toplumda titizlikle korunan çocukları da vuracağı nasıl düşünülemez? Güvenlik güçlerine taş atma eyleminden terörizm suçlamasına nasıl bu kadar kolay sıçranabilinir? 6 Mart günkü yazımda da belirtmiştim. Çocukların yetişkinler gibi yargılanmasına son verilmesi amacıyla 2 ay kadar önce bir kampanya başlatıldı. Milletvekillerine mektupBenim de çağrıcılar arasında yer aldığım “Çocuklar İçin Adalet İstiyoruz” ekibinin hükümetten ve TBMM‘den acil bir isteği var: Terörle Mücadele Yasası’nda çocuklar için, Çocukları Koruma Yasası ilkelerinin eksiksiz uygulanmasını sağlayacak değişikliklerin derhal yapılması. Bu amaçla kaleme alınan bir mektup, bugün e-posta yoluyla tüm milletvekillerine yollanıyor. Ayrıca bugün bir cep telefonu mesaj zinciri oluşturulacak ve “23 Nisan Çocuk Bayramı’nda kendilerinden adalet esirgenmiş çocukları unutma” türünden bir mesaj, dalga dalga yayılacak. Siz de yakın-uzak arkadaşlarınız arasında böyle bir mesaj zinciri oluşturabilirsiniz. İstisnasız her çocuk Çocukları korumak, siyasi tercihlere ya da hukuki bakış açılarına göre görüş ayrılığına düşeceğimiz, birilerinin sahip çıkarken başka birilerinin karşı duracağı bir konu değildir. Çocuklarımızı korumak hepimizin, tüm yetişkinlerin ortak sorumluluğudur. Hangi kimliğe, hangi cinse, hangi dile ve dine, hangi etnik kökene sahip olursa olsun, hangi sınıf bünyesinde bulunursa bulunsun istisnasız her çocuk, istisnasız her konuda korunmalıdır. Sorunun çözümü TBMM’nin çatısı altındadır. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi’ni ilk imzalayan ülkelerden biri olan, dünyadaki tüm çocuklara bayram armağan eden Türkiye’nin, bu akıl ve vicdan tutulmasından bir an önce kurtulması gerekir.
Bu arada bütün suçları, Türkiye coğrafyasının Doğu yarısında doğmak olan, yaşları 12-17 arasında değişen 500 çocuk da, sokak gösterilerine katıldıkları veya polise taş attıkları gerekçesiyle, bu yıl 23 Nisan’ı demir parmaklıkların ardında idrak edecek! Çocuklar için adalet Çünkü AKP hükümeti, çocukları da ‘terörle mücadele’ kapsamına soktu; 2006’da çıkartılan Terörle Mücadele Yasası çerçevesinde çocuklar, bir gecede “yetişkin” kabul ediliverdiler. Bu oldu-bitti sonucu, 3 yıldır yüzlerce çocuk polise taş attıkları ya da propaganda yaptıkları gerekçesiyle cezaevine gönderildi. Adalet Bakanı Mehmet Ali Şahin’in verdiği rakamlara göre 2006 ve 2007’de bu çerçevede 1572 çocuk hakkında dava açıldı. İşlenmiş bir suça verilecek cezanın 18 yaşından küçük ve büyükler için aynı olmasını, adalet duygusuyla izah etmek mümkün değil. Polise taş ya da slogan atmakla, silahlanıp dağa çıkmak hukuk açısından nasıl olur da aynı terazinin 2 kefesine konabilir? Şiddetin tüm acımasızlığıyla sürdüğü bir bölgede, 13 yaşındaki bir çocuğa 23 yıl hapis cezası vermenin, bir bumerang gibi geri dönüp, toplumda titizlikle korunan çocukları da vuracağı nasıl düşünülemez? Güvenlik güçlerine taş atma eyleminden terörizm suçlamasına nasıl bu kadar kolay sıçranabilinir? 6 Mart günkü yazımda da belirtmiştim. Çocukların yetişkinler gibi yargılanmasına son verilmesi amacıyla 2 ay kadar önce bir kampanya başlatıldı. Milletvekillerine mektupBenim de çağrıcılar arasında yer aldığım “Çocuklar İçin Adalet İstiyoruz” ekibinin hükümetten ve TBMM‘den acil bir isteği var: Terörle Mücadele Yasası’nda çocuklar için, Çocukları Koruma Yasası ilkelerinin eksiksiz uygulanmasını sağlayacak değişikliklerin derhal yapılması. Bu amaçla kaleme alınan bir mektup, bugün e-posta yoluyla tüm milletvekillerine yollanıyor. Ayrıca bugün bir cep telefonu mesaj zinciri oluşturulacak ve “23 Nisan Çocuk Bayramı’nda kendilerinden adalet esirgenmiş çocukları unutma” türünden bir mesaj, dalga dalga yayılacak. Siz de yakın-uzak arkadaşlarınız arasında böyle bir mesaj zinciri oluşturabilirsiniz. İstisnasız her çocuk Çocukları korumak, siyasi tercihlere ya da hukuki bakış açılarına göre görüş ayrılığına düşeceğimiz, birilerinin sahip çıkarken başka birilerinin karşı duracağı bir konu değildir. Çocuklarımızı korumak hepimizin, tüm yetişkinlerin ortak sorumluluğudur. Hangi kimliğe, hangi cinse, hangi dile ve dine, hangi etnik kökene sahip olursa olsun, hangi sınıf bünyesinde bulunursa bulunsun istisnasız her çocuk, istisnasız her konuda korunmalıdır. Sorunun çözümü TBMM’nin çatısı altındadır. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi’ni ilk imzalayan ülkelerden biri olan, dünyadaki tüm çocuklara bayram armağan eden Türkiye’nin, bu akıl ve vicdan tutulmasından bir an önce kurtulması gerekir.