T24- Libya’nın devrik Devlet Başkanı Albay Muammer Kaddafi hem Afrika'da hem de Arap dünyasında en uzun süre iktidarda kalan lideri oldu.
Henüz 27 yaşındayken, ülkenin ilk ve tek Kralı İdris'i kansız bir darbe ile devirdi.
Gösterişli giysilere düşkünlüğü ve çevresinden silahlı kadın korumaları eksik etmeme alışkanlığı bir yana, Libya lideri ülkesini diplomatik tecritten çıkarmak için hızla hareket etmeyi başaran becerikli bir siyasetçi.
Yaklaşık 20 yıl dünyaya kapılarını büyük oranda kapalı tuttuktan sonra 2003 yılında Trablus yönetimi bir Pan Am yolcu uçağının İskoçya'nın Lockerbie kasabası üzerinde düşürülmesinde sorumluluğu olduğunu kabul etti.
'Mağdur' ülkelerle ilişkilerin düzeltilmesi, Birleşmiş Milletler'in uyguladığı yaptırımların kalkmasına da ortam yarattı.
Bundan bir kaç ay sonra Albay Kaddafi'nin rejimi kitle imha silahları geliştirme girişimlerinden vazgeçeceğini duyurunca, Batı ile yakınlaşmanın daha da hızlanmasını sağladı.
Böylece önceden kestirilemeyen tepkilerinden bir şey kaybetmeksizin, dışlanmış Albay bir anda kabul gören bir lider haline geldi.
Libya uzmanı Saad Cabbar, Kaddafi'yi "söyleminde, davranışlarında, uygulamalarında ve stratejilerinde kesinlikle eşi benzeri olmayan bir lider" diye anlatıyor.
"Ancak uyanık bir siyaset adamı, ona hiç şüphe yok. Her devirde hüküm nasıl sürdürülür, en güzel örnek."
Bedevi kökenli
Muammer Kaddafi, 1942'de Sirte yakınlarında bir çölde doğdu. 1969'da yeni fikirlerle dolu genç bir subaydı.
Gençliğinde Mısır lideri ve Arap milliyetçisi Cemal Abdül Nasır'a hayranlık besliyordu. 1956'da Süveyş Krizi sırasında İsrail aleyhtarı gösterilerde o da sokaklardaki eylemciler arasındaydı.
Kraliyeti devirme planları yapmaya askeri lisedeyken başladı. İngiltere'de askeri eğitimini geliştirdikten sonra Bingazi'ye döndü ve 1 Eylül 1969'da darbeyi burada başlattı.
Siyasi felsefesini 1970'li yıllarda yazdığı 'Yeşil Kitap' ile ortaya koydu. Burada İslam'ın bazı ilkelerini de barındıracak şekilde hem komünizm hem de kapitalizme alternatif sunmaya çalışan, ülkenin gerçeklerinden yola çıkan bir bir siyasi rota çizilmesinden söz etti.Kaddafi kariyerinin başlarında ordusunu Çad'a gönderdi ve ülkenin kuzeyinde Aozu Şeridi'ni 1973'te işgal etti. 1980'lerde ülke Batı Afrikalı isyancı gruplara topraklarını açtı, bunlar arasında Berberi Tuaregler de vardı.
Yakın zamanda ise, Kaddafi Nijer ve Mali'deki Tuareg isyancılarla müzakere çabalarında rol aldı.
Batılı ülkelerin Libya'yı dışlamalarının temelinde Kaddafi'nin aralarında İrlanda Cumhuriyetçi Ordusu IRA ve Filistin Kurtuluş Örgütü FKÖ'nün de olduğu bir dizi militan gruba verdiği destek yatıyordu.
ABD Başkanı Ronald Reagan bir keresinde, Libya liderini "çılgın köpek" diye niteledi.
ABD ayrıca Libya'nın Avrupa'da düzenlenen bazı saldırılarda parmağı olduğu suçlamasıyla 1986 yılında Trablus ve Bingazi'ye hava saldırıları düzenledi.
Evlat edindiği kızının da aralarında olduğu çok sayıda kişinin ölümüne yol açan bu bombardımanların Kaddafi'yi çok sarstığı söylenir.
1970'lerde Arap ülkeleri ile birlik kurulması için yaptığı girişimler sonuç getirmeyince 1990'larda bu kez yüzünü Afrika'ya çevirdi ve Afrika Birleşik Devletleri kurulmasını önerdi. Bu model daha sonra Afrika Birliği'nin zeminini oluşturdu.
Kaddafi'nin giyim tarzını değiştirmesi de bu döneme rastlar. Giderek geleneksel Afrika giysilerinin çizgisine yönelen Kaddafi'nin giysilerinde Afrika kıtası ve Afrikalı liderlerin portreleri sıkça desen olarak kullanılır oldu.
2000'li yıllara girilirken, Kaddafi yaptırımlar nedeniyle sıkıntı yaşayan ülkenin yönünü yeniden dünya sahnesine doğru çevirmeye başladı.
Batı'ya dönüş
2003 yılında bu rota değişikliği sağlandı; beş yıl sonra Libya'nın Lockerbie ve diğer saldırılar için tazminat ödemeyi kabul etmesiyle Washington yönetimi ile ilişkiler yeniden tesis edildi.
İktidardaki 39. yıl kutlamaları sırasında Kaddafi "Bundan böyle savaş olmayacak, baskın, terör eylemi olmayacak" diye konuşmuştu. Arap dünyasındaki değişim rüzgarında Tunus ve Mısır'ın ardından, sıranın Libya'ya geleceği konuşuluyordu.
Ancak, Libya'daki ayaklanma kendisinden öncekiler gibi kansız ve çatışmasız olmadı.
Özellikle ülkenin doğusundaki Bingazi'de patlayan, isyan hareketini bastırmak için ağır silahlardan yararlanan Kaddafi'ye karşı 'sivilleri korumak üzere' NATO güçleri devreye girdi.
Kara harekatının hiçbir şekilde sözkonusu olmadığını başından beri vurgulayan NATO, isyancı güçlere hava desteği sağladı.
Bu destekle, çatışmalarda denge isyancıların lehine gelişti.
Tutuklama emri
Mayıs 2011'de Uluslararası Ceza Mahkemesi Savcısı Luis Moreno-Ocampo, Libya Muammer Kaddafi, oğlu Seyfülislam ve istihbarat başkanı Abdullah El Sunnusi hakkında tutuklama emri çıkardı.
Savcı, Kaddafi'nin sivillere karşı 'yaygın ve sistematik saldırıdan' sorumlu olduğunu söyledi.
Libya'da muhaliflerin başlattığı isyandan önce Kaddafi'nin iktidarı devretmek için hazırlık yaptığı söyleniyordu.
Olası halefi belli değildi, ancak en çok şans verilen isim oğlu Seyfülislamdı.
Tarihi dönüm noktaları 1942: Muammer Kaddafi Sirte'de doğdu
1969: Kansız bir darbe ile Kral İdris'i devirdi
1973: Kültür Devrimi yapılacağını ilan etti, halk komiteleri kurdu 1977: Halk devrimi yapıldığını ilan etti, Sosyalist Halkın Libya Arap Cemahiriyesi'ni kurdu 1986: Berlin'deki bir diskoteğe düzenlenen saldırıda ABD askerleri hedef alındı, üçü öldü; ABD Trablus ve Bingazi'yi bombaladı, onlarca kişi öldü. 1988: PanAm yolcu uçağının Lockerbie'de düşürülmesi sonucu 270 kişi öldü 1992: BM Lockerbie zanlılarının iadesini sağlamak için Libya'ya yaptırım getirdi 1999: Lockerbie zanlıları teslim edildi; BM yaptırımları kaldırıldı 2003: Libya Lockerbie saldırısında sorumluluğunu kabul etti, kitle imha silahlarını bıraktığını duyurdu 2008: Libya ve ABD her iki tarafın bombardımanlarında ölenler için tazminat anlaşması imzaladı 2009: 'Lockerbie bombacısı' serbest bırakıldı