Ünlü besteci Ludwig Van Beethoven'ın "en neşeli ve iyimserçalışması" olarak nitelendirilen eser, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası tarafından yorumlanacak.Orkestrayı konuk şef Vladimir Alschuler'in yöneteceği konserde, tanınmış viyolonsel sanatçısı Alexander Rudın De Miyaskovski'nin "Viyolonsel Konçertosu"nu seslendirecek Klasik müzikçileri ikiye bölen senfoniye hayran olan Richard Wagner eser eşliğinde dans ederken, Carl Marıa Von Weber, "Tımarhane için oldukça olgun bir eser" yorumunu yapmıştı "7. Senfoni, öyle bir eserdir ki, o çalındığında fincanlar, masalar, sıralar, yaşlı büyükanneler, körler, sakatlar, beşikteki bebekler bile dans eder"... Müzik tarihine geçen bu yorumu yapan, opera tarihinin büyük bestecisi Richard Wagner'in bu yorumunun ardından bir başka klasik müzik dehası Franz Liszt'in piyanosu eşliğinde dans ettiği "la majör opus 92 7. Senfoni", Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası (CSO) sahnesinde seyirciyle buluşacak. Ludwig van Beethoven'ın bazı müzik eleştirmenleri tarafından "en coşkulu, neşeli ve iyimser çalışması" olarak nitelendirilen eser, yarın ve 30 Ocakta izleyici karşısına çıkacak. Orkestra programında yapılan değişiklikle İsrailli Şef Omri Hadari yerine Şef Vladimir Alschuler'in CSO'yu yöneteceği konserde solist olarak tanınmış viyolonsel sanatçısı Alexander Rudin yer alacak. Sanatçı, konserin ilk bölümünde Miyaskovski'nin "viyolonsel konçertosu"nu seslendirecek. Konserin ikinci bölümünde ise Beethoven'ın "7. Senfoni"si CSO tarafından yorumlanacak. Prömiyerinde orkestrayı Beethoven yönetti Deha besteci Ludwig van Beethoven, "7. Senfoni" için çalışmalarına, 1811 yılında sağlığının düzelmesi için o dönem kaldığı Teplice kaplıcalarında başladı. Yapıtını 1812'de tamamlayan Beethoven, senfoniyi Kont Moritz von Fries'e ithaf etti. Eserin prömiyeri 8 Aralık 1813'te Viyana'da Hanau'da savaşan askerler için düzenlenen yardım konserinde gerçekleştirildi. Beethoven, arkadaşı Ignaz Schuppanzigh'in kurduğu ve kemancı Louis Spohr, Johann Hummel, Giacomo Meyebeer, Antonio Salieri, Anton Romberg ile İtalyan kontrbas virtüözü Domenico Dragonetti'nin de aralarında bulunduğu önemli müzisyenlerden oluşan orkestranın sahne aldığı konserde, orkestrayı kendisi yönetti. Klasik müzik ustalarını ikiye bölen eserBestecinin "en neşeli, iyimser ve coşkulu senfonisi" olduğu yönünde yorumlar yapılan eseri, "kalp ağrısı ve tatlı bir teselli" arasında sezgisel biçimde hareket eden ikinci bölüm (allegretto) dışında, canlı ve hareketli bir çalışma niteliğini taşıyor. Ortalama bir tempoda adımlandırılmış giriş kısmı, hem dinamiklerde hem de ses genişliğinde geniş bir hacim duygusu yaratırken, yapıt bir canlılık içinde sürüyor. "Poco sostenuto—Vivace", "Allegretto", "Presto" ve "Allegro Con Brio" olarak 4 bölümden oluşan "7. Senfoni", bu eserle Liszt'in piyanosu eşliğinde dans eden Wagner tarafından, "Dansın tanrısallaşması... İdeal bir tınıya bürünmüş, bedensel hareketin en yüce eylemleri" olarak tanımlandı. Bu arada, yapıtla ilgili yorumlar sadece olumlu eleştirilerden de oluşmuyor. Carl Maria von Weber yapıtı, "tımarhane için oldukça olgun bir eser" diye nitelendirdi. Weber ile aynı düşünceleri taşıyan 20. yüzyılın tanınmış orkestra şeflerinden Thomas Beecham da eseri sert bir dille eleştiren müzik adamları arasında yer aldı. Özellikle ikinci bölümü iyi bilinen ve Wagner'in de yorumunu yaptığı gibi "dansa yatkınlığı" nedeniyle değişik koreografilerle bale sahnesine de getirilen eser, "hüzne bile coşku kazandıran" yapısıyla klasik müzik tarihinin en farklı müzik yapıtları arasındaki yerini aldı.