Artık romanlar cep telefonuyla yazılıyor
Yoshi, bestseller romanını başparmağıyla yazdı. Mei ve Mika da öyle. Çünkü onlar kitap yazmak için cep telefonlarını kullanıyorlar. İnternete yükleyip okurlarına sunuyorlar. Japonya’da cep telefonu romanları yani keitai shosetsu’lar, beğenilirse basılıyor. 2003’te yazılan Derin Aşk/Deep Love adlı cep romanı basıldı, iki milyon 700 bin sattı, dizisi ve filmi çekildi. Meşhur cep yazarlarından Chaco ise artık romanlarını bilgisayarda yazıyor çünkü telefonda yazmaktan başparmağı kan topladı. 
Hürriyet gazetesinde yayımlanan habere göre; her şey 2000 yılında Japonya’da başladı. Birileri öykü, hatta roman yazıyor, herkes trende, otobüste, yemek arasında, teneffüste cep telefonundan internete bağlanıp takip ediyor. Hikâyeler bir dizi gibi bölüm bölüm. Yazarlar öykülerini cep telefonlarının mesaj kısmında hazırlıyor. İlk popüler roman Yoshi takma isimli gencin yazdığı oldu. Deep Love (Ayu no Monogatari) kalp hastası bir arkadaşına ameliyat parası bulabilmek için para karşılığı cinsel ilişki kurup, sonra da AIDS olan 17 yaşındaki bir genç kızın hikâyesi! Roman 12 milyon kere tıklandı. Sonunda bir yayınevi, bunu bastı. Deep Love’un başarısı herkesi kamçıladı. Ancak yazarların bir derdi vardı: Romanlarını yüklemek için ayda 1000 dolar cep telefonu faturası ödemek zorunda kalıyorlardı. 2004’te GSM operatörleriyle aylık anlaşmalar imzalamaya başladı, fiyat ucuzladı. Yazarların sayısı arttı. Sadece gençler ilgilenmiyor bu türle. Klasik Japon edebiyatının en ünlü eseri Genji’nin Hikâyesi’ni güncellemesiyle tanınan 82 yaşındaki Jakucho Setouchi, “Yarının Gökkuşağı” adlı romanını cep telefonunda yazdı. Neden? “Yenilik arıyordum” diyor. Avrupa’da örneği az Cep romanı yazarları ödül de alıyor. Clearness 2006’da ilk kez edebiyat ödülü kazanan cep telefonu romanı oldu. 27 yaşındaki yazar Towa, bir milyon yen kazandı. Kiki’nin yazdığı Atashi Kanojo ise geçen yıl 3 bin 350 kişinin başvurduğu 3. Cep Telefonu Edebiyat Ödülü’nü kazandı. Cep telefonu romanı Avrupa’ya yeni giriyor. İngiltere’de 2007’de kurulan Caffeine Nights yayınevi, bu türle ilgileneceğini açıkladı ama bir geri dönüş alamadı. Fakat aynı yıl İsviçreli yazar Oliver Bendel, ilk cep telefonu romanı Lucy Luder’i yazdı. Birkaç ay önceki Leipzig Kitap Fuarı’nda yeni romanı Handygirl’ü tanıttı. “Cep telefonunda okumak sanıldığından daha kolay” diyor. “Işık ve görüntü çok daha net. Ayrıca telefonu gözünüze istediğiniz kadar yaklaştırabiliyorsunuz. Avrupa bu trendi henüz fark etmedi. Oysa bunu geliştirmek için 50 yetenekli kişi yeterli...” Tabii işin teknolojik zorlukları da var. Avrupa’daki GSM operatörleri mesajları 160 karakterle sınırlıyor. Roman için binlerce mesaj yazmanız gerektiğinden pahalı bir hobi. Kitap basılırsa para kazanılıyor Cep telefonu romanı bilgisayarda da yazılabiliyor. Ama romanın ritmi farklı olduğu için okurlar aynı ilgiyi göstermiyor. Yazarlar internette yayınlanan romanlar için para kazanmıyor. Roman ancak basılırsa bir gelir getiriyor. Çünkü romanların bulunduğu siteler ya bedava ya da ayda 1-2 dolar. Siteler parayı ilanlardan kazanıyor.
Hürriyet gazetesinde yayımlanan habere göre; her şey 2000 yılında Japonya’da başladı. Birileri öykü, hatta roman yazıyor, herkes trende, otobüste, yemek arasında, teneffüste cep telefonundan internete bağlanıp takip ediyor. Hikâyeler bir dizi gibi bölüm bölüm. Yazarlar öykülerini cep telefonlarının mesaj kısmında hazırlıyor. İlk popüler roman Yoshi takma isimli gencin yazdığı oldu. Deep Love (Ayu no Monogatari) kalp hastası bir arkadaşına ameliyat parası bulabilmek için para karşılığı cinsel ilişki kurup, sonra da AIDS olan 17 yaşındaki bir genç kızın hikâyesi! Roman 12 milyon kere tıklandı. Sonunda bir yayınevi, bunu bastı. Deep Love’un başarısı herkesi kamçıladı. Ancak yazarların bir derdi vardı: Romanlarını yüklemek için ayda 1000 dolar cep telefonu faturası ödemek zorunda kalıyorlardı. 2004’te GSM operatörleriyle aylık anlaşmalar imzalamaya başladı, fiyat ucuzladı. Yazarların sayısı arttı. Sadece gençler ilgilenmiyor bu türle. Klasik Japon edebiyatının en ünlü eseri Genji’nin Hikâyesi’ni güncellemesiyle tanınan 82 yaşındaki Jakucho Setouchi, “Yarının Gökkuşağı” adlı romanını cep telefonunda yazdı. Neden? “Yenilik arıyordum” diyor. Avrupa’da örneği az Cep romanı yazarları ödül de alıyor. Clearness 2006’da ilk kez edebiyat ödülü kazanan cep telefonu romanı oldu. 27 yaşındaki yazar Towa, bir milyon yen kazandı. Kiki’nin yazdığı Atashi Kanojo ise geçen yıl 3 bin 350 kişinin başvurduğu 3. Cep Telefonu Edebiyat Ödülü’nü kazandı. Cep telefonu romanı Avrupa’ya yeni giriyor. İngiltere’de 2007’de kurulan Caffeine Nights yayınevi, bu türle ilgileneceğini açıkladı ama bir geri dönüş alamadı. Fakat aynı yıl İsviçreli yazar Oliver Bendel, ilk cep telefonu romanı Lucy Luder’i yazdı. Birkaç ay önceki Leipzig Kitap Fuarı’nda yeni romanı Handygirl’ü tanıttı. “Cep telefonunda okumak sanıldığından daha kolay” diyor. “Işık ve görüntü çok daha net. Ayrıca telefonu gözünüze istediğiniz kadar yaklaştırabiliyorsunuz. Avrupa bu trendi henüz fark etmedi. Oysa bunu geliştirmek için 50 yetenekli kişi yeterli...” Tabii işin teknolojik zorlukları da var. Avrupa’daki GSM operatörleri mesajları 160 karakterle sınırlıyor. Roman için binlerce mesaj yazmanız gerektiğinden pahalı bir hobi. Kitap basılırsa para kazanılıyor Cep telefonu romanı bilgisayarda da yazılabiliyor. Ama romanın ritmi farklı olduğu için okurlar aynı ilgiyi göstermiyor. Yazarlar internette yayınlanan romanlar için para kazanmıyor. Roman ancak basılırsa bir gelir getiriyor. Çünkü romanların bulunduğu siteler ya bedava ya da ayda 1-2 dolar. Siteler parayı ilanlardan kazanıyor.