Aşırı uyuma hastalığıyla yaşamak: 48 saat aralıksız uyuyorum

Çoğumuz bazı sabahlar kalkmakta zorlanırız.

Gece iyi uyduğumuzu düşünürüz ama saatin alarmı çalınca homurdanır, döner ve "beş dakika daha" diye düşünürüz.

Ancak Galler'de yaşayan 42 yaşındaki Lucy Taylor'ın her günü böyle geçiyor.

Lucy'nin uyanması için birkaç yüksek sesli çalar saat, ilaç ve ailesi gerekiyor. Çünkü Lucy, bir türk uyku bozukluğu olan idyopatik hipersomni (aşırı uyuma) hastası.

Bu aşırı uykuya yol açan ender bir hastalık.

Lucy "Benim çok uzun süreler boyunca uyumama neden olan bir hastalık. Bu hipersomni tarafı. İdiopatik tarafı ise bunun nedeninin bilinmemesi" diyor.

"Gün içinde çok uykum geliyor. Uyumak iyi gelmiyor. Bir kere dalınca uyanmak çok zor. En uzun uyuduğum süre Cuma akşam üzerinden Pazar öğleden sonraya kadardı".

"Beni uyandıracak kimse yoktu. Cuma günü işten çıktım, eve geldim, akşam üzeri yattım ve Pazar öğleden sonra kalktım".

Lucy sabahları kalkabilmek ve gün içinde uyanık kalabilmek için günde 12-15 tablet almak zorunda.

Uzmanlar her yüz bin kişiden ikisinin idiopatik hipersomni hastası olduğunu ancak bununla ilgili pek bilgi bulunmadığını söylüyor.

Belirtiler arasında:

Lucy hastalığını işkence olarak tanımlıyor:

"Suyun altında olmak ve yüzeye çıkmaya çalışmak gibi. Yalnız kalmak istiyorum. Sadece uyumak istiyorum. Uyanık kalmak ve işlevsel olmak çok zor".

Hastalık Lucy'nin ailesi için de çok zor.

Annesi Sue hafta içinde onundala kalarak ilacını veriyor ve işe gitmesi için kalkmasını sağlıyor.

Sue "Onu böyle görmek beni çok üzüyor. Bu hastalıktan önce iyi bir hayatı vardı" diyor.

"Kızıyla bir şeyler yapmayı planlıyor ama uyanamıyor. Bu da kızını üzüyor. Burada olduğumda onu uyandırıyorum böylece birlikte vakit geçirebiliyorlar. Ama uyandırılmazsa kendi kendine uyanamıyor".

"Kimse bunu anlamıyor. Sadece tembel olduğunu ve kalkmak istemediğini düşünüyorlar. Hayatın onun için ne kadar büyük bir mücadele olduğunu göremiyorlar".

Sue, Lucy için birkaç çalar saat kuruyor. Bu da işe yaramayınca kızıyla yüksek sesle konuşuyor, uyanması için onu sarsıyor.

Sue hastalık üzerine fazla araştırma olmamasından yakınıyor:

"Onu böyle görmek çok zor. Gerçekten çok üzücü. Ama kızım çok kararlı. Bu kadar zor bir hastalıkla yaşamayı kararlılık sayesinde sürdürüyor."