Buca Kadın Konukevi'nde kalan kadınlar: Kötü muamele görüyoruz

Sığınmak için geldiği Buca Kadın Konukevi’nden izinli çıkan bir kadın, geri döndüğünde içeri alınmayınca sokakta kaldı. Duruma tepki gösteren diğer kadınlar da çocuklarını yanına alarak konuk evini terk etti. Kadınlar, konukevinde maruz kaldıkları kötü muameleleri dilekçe ile valiliğe anlattı.

İzGazete'den Gülsen Candemir'in haberine göre Buca Kadın Konukevi’nde kalan kadınlardan biri, izin alarak annesinin yanına gitmesine rağmen, geri döndüğünde eve alınmadığını ileri sürdü. Konukevi’nden izinsiz çıkış yaptığı gerekçe gösterilerek içeri almadığını söyleyen kadın, diğer kadınların da yaşadığı haksızlığa sessiz kalmayarak kendisi ile geldiğini söyledi. Konukevi’nde yaşadıkları sorunu çözmek için karakola giden kadınlar oradan olumlu bir yanıt bulamayınca geceyi sokakta geçirmek zorunda kaldı.  

Buca Konukevi’nde yaşadıklarını İzmir Valiliği’ne dilekçe ile anlatan kadınlar, aralarında 19 yaşında hamile bir kadın olduğunu, onun da geç kaldığı gerekçesiyle kuruma alınmadığını ve kendisinden de haber alamadıklarını yazdı.

Kadınlar, konukevinde yaşadıklarını valiliğe şu sözlerle anlattı:

“Temizlik ürünleri olmadığı için çoluk çocuk herkes bitlendi. Yemekler çok soğuk ve hijyenden yoksun, yemeklerden kıl çıkıyor. Hastalandığımızda doktora götürülmüyor, parasız ve çaresizlik içinde hastalığımızla kıvranıyoruz. Hamile olanlara doğum yaklaştığında ve doğum esnasında hiçbir destekte bulunulmuyor. Hiç parası olmayan kadınlar çok zor koşullarda doğum yaptı. Bir hamile kadına halı yıkattırıldı. Sürekli azarlanıyor, kötü muamele görüyoruz. Çocuklarımız hastaneye götürülmediği için bazen ateşler içinde kalıyor. Bize ‘Çocuklarınız yaramazlık yaparsa üç ihtardan sonra kapı önüne koyarız’ tehditleri yapılıyor. Bu ortama her itiraz ettiğimizde dışarı atılmakla tehdit ediliyoruz. Bazı kadınlar burada kalmaktansa dışarıda yaşamayı göze alarak kurumdan ayrılıyor. Şikâyetçi olan kadınlara ise ‘Tutanak tutar sizi attırırız’ dedikleri için kalanlar da sessiz kalıyor. Yaşadığımız zulmün haddi hesabı yok, hepsini anlatsak kâğıt yetmez.”

Kadınlar, sorunların biran önce çözülmesini ve başka kadınların da bu sorunları yaşamamasını istedi.