HDP’nin erken seçim çağrısını Demirtaş değerlendirdi: Şimdi yapılması gereken iktidara yürümektir
Üç yıldır tutuklu bulunan eski HDP Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş, partisinin erken seçim çağrısını değerlendirdi. AKP’nin siyasi bir mefta olduğunu dile getiren Demirtaş, “Şimdi yapılması gereken iktidara yürümektir” yorumunda bulundu.
Artı Gerçek yazarı Mehveş Evin, cezaevinde sağlık problemi yaşamadan önce gönderdiği sorulara Demirtaş’ın avukatları aracılığıyla gönderdiği yanıtları köşesinde duyurdu.
HDP’nin erken seçim çağrısının meşru ve doğru olduğunu görüşünü savunan Demirtaş, “Bundan sonra bunun altını dolduracak mücadeleyi örgütlemek, büyütmek ve demokratik iktidar alternatifini güçlü, inandırıcı ve ikna edici argümanlarla halkın önüne koymak gerekir. Yani HDP’nin hedefi artık kayyum atamalarını durdurmak için mücadele etmek değil, bizzat iktidara gelerek tüm sorunları çözmektir” dedi.
"Kitlelerin önüne yeni bir hedef konulmalı"
“HDP demokrasi ilkeleri çerçevesinde istisnasız tüm kesimlerle işbirliği ve ittifak yapmaya hazır olmalı ve ülke yönetimine aday olduğunu ortaya koymalıdır” diyen Demirtaş, “Tüm söylemini, eylemini, kadrosunu ve ittifaklarını buna göre konumlandırmalıdır. Faşizmle mücadele etmek önemlidir ama daha da önemlisi faşizm sonrası oluşacak siyasi boşluğu demokrasi lehine doldurabilmektir. Bu nedenle HDP siyaset alanını terk etmemekle doğru bir karar vermiştir. Şimdi yapılması gereken, büyük siyasi hamlelerle faşizmi yerle bir etmek ve iktidara yürümektir. HDP artık 'benim sorunlarımı çözün lütfen' diyen talepkar dili bırakmalı, 'sorunları ben çözeceğim' özgüveniyle kitlelerin önüne yeni bir hedef koyarak mücadeleyi büyütmelidir” ifadesini kullandı.
Demirtaş Evin’in sorularına şu yanıtları verdi:
“AKP içindeki çatlakları, yeni siyasi oluşum söylentilerini nasıl değerlendiriyorsunuz? AKP içinden kopuşlar, siyaseten bir fark yaratabilir mi?
AKP’de ne olduğu ne olacağı bizi çok ilgilendirmiyor, çünkü artık AKP bir parti değil tek bir adamdan ibaret monolitik bir yapıdır. Bitmiş, tükenmiş, geleceği ve vizyonu olmayan siyasi bir meftadır.
Durumu AKP’den bir kopuş olarak değerlendirmiyorum. AKP komple AKP’den ayrıldı. Geriye bir kişi ve onun etrafında kümelenmiş niteliksiz ve kabiliyetsiz rantiyeciler kaldı. Birazcık vicdanı, ahlakı, aklı olan hiç kimse orda durmuyor, duramıyor artık. Dolayısıyla yeni oluşumlar mevcut AKP’yi zaten resmi olarak üçe bölmekle kalmayacak, tüm tabanını vakum gibi kendine de çekecek gibi görünüyor.
Yeni oluşumlar demokrasi için fark yaratabilirler mi, bu ayrı konu. Gelişmeleri hepimiz yakından izleyeceğiz. Her türlü sorunun demokratik ve barışçıl çözümü için toplumun bütün kesimlerinin el ele vermesi gerektiğine inanıyorum. Demokrasiye geçiş sürecinde önyargılar, kamplaşmalar, kutuplaşmalar bir kenara bırakılmalı ve asgari demokratik ilkeler etrafında en geniş toplumsal işbirliği mutlaka sağlanmalıdır. Eminim HDP de böylesi bir işbirliğinin, böylesi bir toplumsal dayanışmanın en önemli unsurlarından biri olacaktır.
Bugün hem kayyımlar hem yerel yönetim yasasıyla ilgili gündeme gelen değişikliklere bakınca, ‘seçim yapmanın artık bir anlamı var mı’ sorusu da gündeme geliyor. Küskün seçmen konusu daha evvel de konuşulmuştu. Gelinen noktayı, seçmen açısından nasıl görüyorsunuz? Son röportajınızda Suriye operasyonuna muhalefetin verdiği desteği eleştirerek “Hiç kimse bugünleri de unutmayacaktır elbette. Günü geldiğinde kimse bağrına taş falan basmayacaktır, o bir kere olur” demiştiniz. Sizce Kürtlerin, küskünlerin bir kez daha “bağrına taş basmaları” istenecekse ne yapılmalı?
Genel seçimlerde kimse bağrına taş basarak oy kullanmaz. Herkes vereceği oyun sonucunda elde edeceği demokratik kazanımı somut olarak görmek ister. Bu da az önce ifade ettiğim asgari ilkeler etrafında kurulacak demokrasi bloğu ile sağlanabilir ancak.
AKP’nin 19 Kasım’da yaptırdığı bir ankette, “en beğenilen siyasetçi kim” sorusuna verilen cevaplarda ilk sırada Erdoğan, ikincide İmamoğlu, üçüncü sırada ise sizin isminiz yer alıyor. Sizden sonra Bahçeli, Akşener, daha gerilerde de Kemal Kılıçdaroğlu var. Bu anketi doğru kabul edersek… Üç yılı aşkın zamandır hapishanedesiniz ancak isminizin Cumhurbaşkanı ve İBB Başkanı’ndan sonra gelmesi size ne düşündürdü? Genel olarak ankette çıkan sonucu nasıl değerlendirirsiniz?
Toplum nezdindeki karşılığımın farkındayım. Bu beni ne şımartır ne de bozar. Sorumluluklarımı artırır sadece. Yeri ve zamanı geldiğinde ben de bu sorumluluklarıma denk bir tutum almaya gayret ediyorum. Halkın ve demokrasinin çıkarına olmayan hiçbir süreçte yer almadım, almam. Kişi olarak da herkesle her konuda diyaloğa ve uzlaşmaya açık oldum ama zulme ve haksızlığa da kimden gelirse gelsin boyun eğmedim. Ben kendimi dev aynasında görmeyecek kadar ne olduğumun farkındayım ancak beni yok sayanlara, yok etmek isteyenlere de pabuç bırakacak değilim. Siyasette yaptığım, yapacağım her şeyi de partimiz HDP ile birlikte örgütlülük bilinci ve sorumluluğuyla yaptım, yaparım. Ben öz be öz halkın evladıyım, halktan başka gücüm yok, gerek de yok. Halk özgürlüğünü kazandığında, halkın bir evladı olarak ben de kazanmış olacağım. Siyasette ne başka hedefim ne hevesim de de hırsım var. Halk kazanacak, biz kazanacağız. Buna yürekten inanıyorum.
Avrupa Birliği’ne (AB) tam üyelik hedefinin canlandırılması halen gündemleşebilir mi? AB içindeki Polonya, Macaristan’ın değerler birliğini aşındıran durumu, Fransa Cumhurbaşkanı Macron’un AB’nin Balkanlara doğru genişlemesini duraklatan tavrı, hatta Frankocu Vox’un belki Katalonya’nın bağımsızlık eğilimine tepkisel biçimde Madrid’te üçüncü güç haline gelmesi size neleri düşündürdü?
AB’nin son 10 yılda yaşadığı ekonomik, siyasal, sosyal ve güvenlik krizlerin hepsinden yara alarak, zayıflayarak çıkmış olması Birliğin kendisini sorgulanır hale getirdi. AB değerleri denilen insan haklarının, yeri geldiğinde kendi çıkarları için bizzat Birliğin üyesi devletler tarafından ağır şekilde ihlal edildiğine tanıklık ettik. Yani Avrupa; mülteci krizi, terör tehdidi, ekonomik kriz (örneğin Yunanistan) gibi sorunlarla karşılaştığında birlik ruhuyla hareket edilmek yerine Almanya ve Fransa başta olmak üzere herkesin kendini kurtarmaya çalıştığını gördük. Dolayısıyla ortada öyle ahım şahım bir Avrupa Birliği olmadığı pratikte ortaya çıktı. Avrupa halkları da Birliğe olan inançlarını yitirdiler. İngiltere ise Avrupa Birliğinden resmi olarak ayrılmaya hazırlanıyor.
Bununla birlikte NATO’nun hatta BM’nin varlığı bile tartışma konusu artık. Kapitalizm küresel çapta yaşadığı kriz (ki bu defa parasızlıktan değil aşırı paradan yaşanıyor kriz) bütün yerleşik düzenleri alt üst edecek gibi görünüyor. 40’a yakın ülkede devam eden gösteriler ve halk ayaklanmaları, bu krizin toplumsal sonuçlarıdır. AB de bu krizden dolayı sarsılmaya devam edecek.
Bana kalırsa bu haliyle AB resmi üyeliği Türkiye için olmazsa olmaz değildir artık. Asıl önemli ve hayati olan, Kopenhag Kriterleri olarak belirlenen ilkeleri, AB üyesi olmadan da eksiksiz olarak hayata geçirebilmektir. Türkiye’nin sırtını Avrupa’ya çevirmeden “Demokratik Ortadoğu Birliği” gibi uzun vadeli, yeni vizyonel programları tartışması da gerekir. Ortadoğu coğrafyasının ilelebet, sürgit kan deryası olarak durmasına seyirci kalamayız. Türkiye kendi iç demokrasi ve barış hamlesini yapar ve başarılı olursa tüm Ortadoğu’ya hem öncü hem de model olur. Emperyalist müdahaleler de ancak böyle engellenebilir”
Yazının devamı için tıklayın