'Karanlıktakiler'e eleştirmenlerden geçer not

Yönetmen Çağan Irmak’ın 2 Ekim’de vizyona girecek filmi ‘Karanlıktakiler' basın gösteriminde sinema eleştirmenlerinden geçer not aldı.Sevin Okyay: ‘İçinde bir korku filmi gizli kalmış’Genel bir değerlendirme olarak beğendiğimi söyleyebilirim. İlginç bir hikâyeye sahip, çok iyi oynanmış bir film olduğunu düşünüyorum. Atmosferi de gayet iyi... Ama bunun içinde sanki bir korku filmi gizli kalmış gibi geldi. Film, oraya sapsa daha iyi olurmuş diye düşünüyorum. Ama genel olarak olumlu bakıyorum. Cüneyt Cebenoyan: ‘Takdir ediyorum’Filmi beğendim. Çağan Irmak’ın insan psikolojisini anlamaya çalışan tavrını çok takdir ediyorum. Çağan’ı da şu açıdan dürüst buluyorum: Bildiği, anladığı ne varsa onu da seyirciye aktarıyor ve kendince söylemek istediğini söylüyor. Görsel açıdan dışavurumcu bir anlatım seçmiş, geniş açılar mesela. Kendi içinde başlayıp biten bir film, belki çok fazla kapı aralamıyor. Anne karakterini, oğlu göre daha iyi açıklıyor. Oğlun anne bağımlılığını, anneyle olan sorununu aşamamış olmasını o kadar açıklamıyor.Uğur  Vardan: ‘İlgiye değer bir yapıt’Çağan Irmak sanki, eskizini ‘Kâbuslar Evi’ serisinde yaptığı bir filmle karşımıza gelmiş. Irmak artık yetkin bir yönetmen, ne çekerse çeksin izleniyor. Keza genellikle beğeniliyor da. Bu kez de ilgiye değer bir yapıt ortaya çıkarmış. Film, karakterlerinin psikolojisini derinlemesine veriyor, özellikle Egemen karakterini ve onu canlandıran Erdem Akakçe’yi çok beğendim. Finaldeki Freudyen açıklamaya gerek var mıydı, bence burası tartışılabilir. Son kertede benim için Çağan Irmak’ın başyapıtı, hâlâ ‘Babam ve Oğlum’dur.Burak Göral: ‘İyi bir psikolojik    gerilim örneği’Şimdiye dek dramatik yapıya dayanan filmler çeken Irmak, “Karanlıktakiler”de daha çok karakter odaklı bir film çekmiş. Dramatik yapı bekleyen seyirciye ters bir iş ortaya çıkarmış. Travmatik bir anne oğul ilişkisinden, bir toplum profiline yol almaya gayret etmiş. Bunu zaman zaman da başarmış. Bazen korku sinemasının trüklerine girmiş. Biraz daha korku sularında kalsa daha keyifli olabilirmiş. Psikolojik gerilim türünde iyi bir örnek. Oyunculuklar da tatminkâr.Korku ve dram arasında gidip geliyorÇağan Irmak’ın “Babam ve Oğlum” ve “Issız Adam”ın işaret ettiği üzere izleyicinin bam teline vurma yeteneğine sahip bir yönetmen olduğunu biliyoruz. Bu kez ele aldığı konu da, yine bunu yapabileceği bir mevzu olan anne oğul ilişkisi... Nitekim, bu ilişkinin sömürücü ve yıkıcı yönünü göstermesi açısından “Karanlıktakiler” üzerine düşen görevi yapıyor. Irmak’ın filmdeki tek sorunun filmin bazı yerlerinde abartılı bir seyir izleyen oyunculuklar ve karakterlerin, karikatüre kaçması olduğunu düşünüyorum. Bu durum, ana mevzunun dağılmasına ve tonunun dram ve korku arasında gidip gelmesine sebep oluyor. Konu daha sade işlenseydi, daha iyi bir dramla; daha abartılı işlendiğinde ise daha iyi bir korku filmiyle karşılaşabilirdik.