Koza çalışanlarından mektup var: Madeni açmazlarsa çocuklarımızı nasıl okutacağız?

Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın gerekçe göstermeksizin geçici faaliyet belgesini vermediği Koza Altın’ın Kayseri Himmetdede’deki çalışanları, madenin açılmayacağı endişesi yaşıyor. Personelin yakınları, şirkete gönderdiği mektuplarla madenin iş imkânı sağlamasının ardından yaşadıkları mutluluğu kelimelere döktü.

İki yıl önce temeli atılarak üretim aşamasına gelen, ancak Çevre Bakanlığı’nın geçici faaliyet belgesini vermediği Kayseri’deki Koza Himmetdede Altın Madeni, birçok aile dramına son verdi. 300’e yakın insanın istihdam edilmesinin ardından huzur bulan anneler, babalar, eşler, firma yetkililerine mektup yağdırdı. Mektuplarda, aile reisinin işini kaybetmesi halinde çocukların üniversitede nasıl okutulacağı endişesi öne çıktı.

Ersan Temizel'in Zaman'daki haberine göre, Koza Himmetdede Altın Madeni Halkla İlişkiler Sorumlusu Derya Özalp, tesislerde çalışan personelin ailelerinden gelen mektuplarla muhatap olan kişi. Özalp, ailelerden gelen teşekkür mektuplarıyla, yapılan yatırımın bölge halkı için önemini gördüklerini söylüyor.

Özalp, ailelerden gelen mektupların tesislere 6 aydır verilmeyen geçici ruhsat belgesiyle birlikte daha da arttığına dikkat çekiyor. Bölge halkının tesislere üretim izni verilmemesini çok yakından takip ettiğini ve telefonların susmadığını vurgulayan Özalp, “Aileler, her gün bir gelişme olup olmadığını sormak için bizleri arıyor. Arayan anneler, babalar, eşler tesisin açık tutulmasını istiyorlar.” dedi. Çalışanların geçici faaliyet belgesinin verilmeyeceği düşüncesiyle psikolojik olarak olumsuz etkilendiklerini ifade eden Özalp, “Bize mektup yazan çalışanlarımız, eşleri, anneleri, babaları işyerinin sağladığı istihdamla ailelerinde huzur bulduklarını ifade ediyorlar. İş güvenliğinin üst seviyede olduğu ve sosyal haklarının tamamen verildiği başka bir işyeri görmediklerini anlatıyorlar.” bilgisini verdi.

Şirkete gönderilen mektuplarda bazı anneler, tesiste iş bulan çocuklarının kötü alışkanlıklarından Koza sayesinde kurtulduğunu yazmış. Bazı eşler ise mektuplarında kocalarının tesiste çalışmalarının ardından evlerine huzur geldiğini belirterek, “Eşim eve gelmez, ailece akşam yemeği yiyemezdik. Bütün gününün ve gecenin büyük bölümünü dışarıda geçirirdi. Şimdi işten sonra eve geliyor, çocukların okullarıyla ilgileniyor. Benim günümün nasıl geçtiğini soruyor, gelecek planları yapıyoruz beraber. Evde huzur bulduk. Yüzümüz gülüyor.” ifadeleriyle mutluluklarını ifade ediyor.

Derya Özalp, personellerinin arasında birçok kişinin gayrimenkul almak için kolları sıvadığını ve borca girdiğini, ancak, yaşanan süreçte endişeye kapıldıklarını dile getiriyor. Yeni baba olan personeli ise bebeklerinin gelecek endişesi sarmış. Hasta anne ve babalarının bakımını üstlenmiş olanlar, çocuklarının nişanını, düğününü yapmaya hazırlananlar ve borca girmiş yeni evliler de işsiz kalabilecekleri korkusuyla yaşıyor. Madende çalışan bir personel, “Öyle ki size anneniz, babanız bakıyorsa, eşinize küçücük bir hediye bile alamazsınız. Oysa paranızı kazanıyorsanız mutluluk kendi elinizde oluyor. Bu mutluluğu yaşattığınız için teşekkür ederim.” sözleriyle mutluluğunu ifade ediyor. Engelli bir çalışan ise yazdığı mektupta “Ben artık daha güçlüyüm. Engelim mutluluğuma değil, her şeyim var işim varken.” ifadelerini kullanıyor. Bayan personel de, “Burası küçük bir yer. Koza’dan önce bırakın çalışmayı, sokağa çıkmaya çekinirdik. Eleştiriliriz diye korkuyorduk. Şimdi ben her yerde ‘Koza’da çalışıyorum’ diyorum. Bu, çok gurur verici.” Öğretmen ataması yapılmayan bir çalışan ise duygularını, “Atanmasam da olur. Daha iyi şartlarda çalıştığımdan, daha çok önemsendiğimden hiç şüphem yok burada. Mutluyum.” sözleriyle dile getiriyor.

Özalp, bölgede hastane ya da acil servis hizmeti veren yerin olmadığını belirterek, ateşi çok yükselen bir vatandaşa tesislerdeki revirde ilk müdahalenin yapıldığını, evinde çıkan yangına tesisin araçlarıyla personelinin müdahale etmesinin bölge halkı tarafından takdirle karşılandığı ifade ediyor.