British Council ve Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı’nın (TEPAV) hazırladığı “Türkiye’deki Devlet Okullarında İngilizce Dilinin Öğretimine İlişkin Ulusal İhtiyaç Analizi” isimli raporda, Türkiye’deki öğrencilerin İngilizce öğrenmede yaşadığı sıkıntılar ortaya koyuldu.
İlker Akgüngör’ün Vatan gazetesinde yer alan haberine göre, Milli Eğitim Bakanlığı’nın izniyle yapılan çalışmada British Council ve TEPAV’ın desteğiyle Ankara, Antalya, Balıkesir, Diyarbakır, Erzurum, Gaziantep, İstanbul, İzmir, Kayseri, Malatya, Samsun, Trabzon gibi illerdeki 48 okulda dersler izlendi. TEPAV, 1394 veli ve 19 bin 380 öğrenciyle de anket yaptı.
Geçtiğimiz hafta Ankara’da yapılan forumda bulguların detaylı olarak değerlendirdiği rapor, daha önce Milli Eğitim Bakanı Nabi Avcı’ya da sunuldu. Rapora göre öğrencilerin sınıfları yükseldikçe İngilizce dersine olan ilgisi azalıyor. Çünkü çocuklar derslerde kitap ağırlıklı ilerleyen dersleri sıkıcı ya da zor buluyor. Öğrenciler İngilizce ders kitaplarını da sevmediklerini belirtiyor. Eğitimin başlangıcında 5. sınıf öğrencilerinin yüzde 80’i İngilizce dersini sevdiğini söylerken bu oran yıldan yıla sürekli olarak azalarak 12. sınıf öğrencilerinde yüzde 37’ye düşüyor.
Rapora göre Türkiye’deki İngilizce öğretmenlerinin yüzde 80’i etkin dil dersleri vermek için gereken niteliklere ve dil becerilerine sahip. Ancak buna rağmen Türkiye’de öğrencilerin büyük bir çoğunluğu yani yüzde 90’dan fazlasının bin saatlik dersten sonra İngilizce yeterlilik düzeyi, temel düzeyde kalıyor. Gözlemlenen bütün sınıflarda öğrencilerin İngilizce olarak iletişim kurmayı ve dile işlevsellik kazandırmayı öğrenemedikleri saptandı.
Raporun önerileri arasında devlet okullarında 4. sınıfta başlatılan yabancı dil eğitiminin 2’nci sınıfta başlatılmasının, yüksek öğrenim de dahil sonraki eğitim aşamaları üzerinde olumlu etkiler yapacağı belirtiliyor. Ayrıca şu anda ilkokul müfredatında 2 saat olan yabancı dil derslerinin müfredatı öğrencilerin dersleri daha seveceği şekilde değiştirdikten sonra haftada en az 6 saate çıkarılması da öneriliyor.
Derslerde gramer öğretmenin yerine İngilizce’nin bir iletişim aracı olarak öğretilmesi yani günlük konuşma diline daha fazla ağırlık verilmesi gerektiği belirtiliyor. Yine mesleki ve teknik liselere özel önem verilerek derslerde farklı gereksinim ve becerilere sahip olan işe yarar seçenekler sağlayan modüller eklenmesine izin vererek teknik İngilizce’nin müfredata girmesi gerektiği vurgulanıyor.