'Resimlerimde ciddi bir karşı çıkış var'
Geride bıraktığı sanatla dolu 50 yılını anlatan retrospektif sergisi İş Sanat Kibele Sanat Galerisi’nde açılan ressam Mehmet Güleryüz, resimlerinde ciddi bir karşı çıkış olduğunu söylüyor: “O günkü hazır estetik kabulün çok dışında... O yüzden benim resmim, daima bir yer bulamayan resim oldu. Bugün bile...” 
Milliyet'in haberine göre; İş Sanat Kibele Sanat Galerisi’nde açılan retrospektif sergisinde de 50 yılının hakkını nasıl verdiğini, onun tüm sanatsal geçmişini, resimleri, heykelleri, gravürleri ve desenleri eşliğinde görebiliyoruz. Üstelik sergiye Wendy M.K. Shaw’ın başarılı bir dille Güleryüz’ün resmini, sanatını anlattığı kapsamlı bir kitap eşlik ediyor. Kitapta, sergide göremediğimiz daha pek çok resim de yer alıyor. Bir çeşit sınav “Retrospektif, bir zaman birikimine bakış anlamına geliyor. Bir süreç de, sanat geçmişini gözden geçirmek” diyor Güleryüz ve retrospektiflerin önemini şöyle anlatıyor: “Her ne kadar, geçen süreçleri belgeleyen kitap, yazı veya koleksiyonlardaki, müzelerdeki işler varsa da, retrospektif, sanatçının işlerine toplu bir bakışa fırsat veriyor. Bu tabii sanatçıya oldukça çok şey yükleyen bir yaklaşım. Bir çeşit sınav mahiyetinde. Burada bir döküm yapmak, hesap vermek de var..” Bir retrospektife baktığımızda sanatçının, söz konusu sanatsal geçmişinde nasıl bir yaklaşım izlediğinin, dönemin olaylarından ne kadar etkilendiğinin ya da etkilenmediğinin, nerede ve nasıl durduğunun ipuçlarını görebiliriz. Güleryüz, zamanı kaydeden, deşen, zorlayan bir yapısı olduğunu belirtiyor: “Bu benim günlük yaşamımın da düsturu. Varlık nedenim de bu. Varsam, var olanla halim ne? Biraz bu metaforlara dayalı bir resim benimki... Bir dönüştürme, kayıt, bir mecaz resmi. Ve kendine özgü de dili, anlatma stili var..” Karşı çıkış Eserlerinde sık sık hayvan imgesiyle karşılaştığımız Güleryüz, resmini ‘insan odaklı bir resim’ olarak tanımlıyor: “İnsanın halleri ve bir durum resmi bu. Hayvan imgeleriyle anlatılanın aslında gerçekte insan olduğu, bir süre sonra, birbirini takip ettikçe ortaya çıkıyor. Bu ciddi bir karşı çıkış. Estetik olan ve o günkü hazır estetik kabulün çok dışında... O yüzden benim resmim, daima bir yer bulamayan resim oldu. Bugün bile yeri bulunamayan bir resimdir.” Güleryüz’ün tüm resimleri o anki duruma, yaşananlara dair söz söyleyen, tavrını koyan bir ifadeye sahip. Ama sözünü, düşüncesini, ‘söylem’ şeklinde dile getirmiyor. “Anlatmak istediklerimi hiçbir zaman politik söylem olarak koymadım” diyor ve ekliyor: “Zaten duruşum politikti.” Güleryüz’ün, zamanının sanatını, politikasını, sosyal hayatını aynı anda anlatan, ele alan ve kompozisyonları, tekniği değişse de özgün söyleminin değişmediği resimleri 28 Şubat’a kadar görülebilir. 
Milliyet'in haberine göre; İş Sanat Kibele Sanat Galerisi’nde açılan retrospektif sergisinde de 50 yılının hakkını nasıl verdiğini, onun tüm sanatsal geçmişini, resimleri, heykelleri, gravürleri ve desenleri eşliğinde görebiliyoruz. Üstelik sergiye Wendy M.K. Shaw’ın başarılı bir dille Güleryüz’ün resmini, sanatını anlattığı kapsamlı bir kitap eşlik ediyor. Kitapta, sergide göremediğimiz daha pek çok resim de yer alıyor. Bir çeşit sınav “Retrospektif, bir zaman birikimine bakış anlamına geliyor. Bir süreç de, sanat geçmişini gözden geçirmek” diyor Güleryüz ve retrospektiflerin önemini şöyle anlatıyor: “Her ne kadar, geçen süreçleri belgeleyen kitap, yazı veya koleksiyonlardaki, müzelerdeki işler varsa da, retrospektif, sanatçının işlerine toplu bir bakışa fırsat veriyor. Bu tabii sanatçıya oldukça çok şey yükleyen bir yaklaşım. Bir çeşit sınav mahiyetinde. Burada bir döküm yapmak, hesap vermek de var..” Bir retrospektife baktığımızda sanatçının, söz konusu sanatsal geçmişinde nasıl bir yaklaşım izlediğinin, dönemin olaylarından ne kadar etkilendiğinin ya da etkilenmediğinin, nerede ve nasıl durduğunun ipuçlarını görebiliriz. Güleryüz, zamanı kaydeden, deşen, zorlayan bir yapısı olduğunu belirtiyor: “Bu benim günlük yaşamımın da düsturu. Varlık nedenim de bu. Varsam, var olanla halim ne? Biraz bu metaforlara dayalı bir resim benimki... Bir dönüştürme, kayıt, bir mecaz resmi. Ve kendine özgü de dili, anlatma stili var..” Karşı çıkış Eserlerinde sık sık hayvan imgesiyle karşılaştığımız Güleryüz, resmini ‘insan odaklı bir resim’ olarak tanımlıyor: “İnsanın halleri ve bir durum resmi bu. Hayvan imgeleriyle anlatılanın aslında gerçekte insan olduğu, bir süre sonra, birbirini takip ettikçe ortaya çıkıyor. Bu ciddi bir karşı çıkış. Estetik olan ve o günkü hazır estetik kabulün çok dışında... O yüzden benim resmim, daima bir yer bulamayan resim oldu. Bugün bile yeri bulunamayan bir resimdir.” Güleryüz’ün tüm resimleri o anki duruma, yaşananlara dair söz söyleyen, tavrını koyan bir ifadeye sahip. Ama sözünü, düşüncesini, ‘söylem’ şeklinde dile getirmiyor. “Anlatmak istediklerimi hiçbir zaman politik söylem olarak koymadım” diyor ve ekliyor: “Zaten duruşum politikti.” Güleryüz’ün, zamanının sanatını, politikasını, sosyal hayatını aynı anda anlatan, ele alan ve kompozisyonları, tekniği değişse de özgün söyleminin değişmediği resimleri 28 Şubat’a kadar görülebilir.