Yeni Şafak: Başika'dan geri adım atmak intihardır

Yeni Şafak Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni İbrahim Karagül, Irak Parlamentosu'nun "Türk askerlerinin Irak'tan çıkarılması" yönünde aldığı karara tepki gösterdi. Karagül "Türkiye'nin Fırat Kalkanı müdahalesi, olağanüstü bir önem kazanıyor. Daha da derinlere inmesi gereken bu müdahale Türkiye için en acil savunma refleksidir. Daha doğudan da benzer müdahaleler yapılması bir zorunluluktur. Yine Türkiye'nin Başika'daki askeri üssü aynı paralelde olağanüstü bir önem arzediyor. Baskı ne kadar yoğunlaşırsa yoğunlaşsın, Başika'dan geri adım atmak, çekilmek intihardır, ülkemizi bütün saldırılara açık hale getirecektir" diye yazdı.

İbrahim Karagül'ün "Akdeniz’den İran’a uzanan kuşatma hattını yarmalıyız" başlığıyla yayımlanan (7 Ekim 2016) yazısı şöyle:

Afganistan işgalini yaşadık. Orta Asya'nın kapısı Batılı güçlerin eline geçti. Irak işgalini yaşadık. Mezopotamya'nın kalbi Batılı güçlerin denetimine girdi. Arap Baharı'nı yaşadık, coğrafyanın tüm özgürlük umutları toprağa gömüldü. Yemen'e, terör endüstrisine,resmi insan kaçakçılığına, istihbarat örgütlerinin terör patronluğuna, insan ırkını aşağılayan her türlü olaya tanık olduk.Etnik çözülme, mezhep krizi gibi daha sistematik uygulamalara tanık olduk. Yaşadığımız coğrafya, etkilerini yüz yıl hissedeceği vahim müdahalelere maruz kaldı, kalıyor.

Bütün bunlar son yirmi yılda oldu. Son on yılda ise, sadece Türkiye özelinde her türlü darbe, terör, etnik ve mezhep eksenli çatışma senaryosu, renkli devrim denemeleri, 17-27 Aralık müdahalesi ve son olarak 15 Temmuz işgal ve iç savaş saldırısını yaşadık. Sınırlarımızın dışında tam bir çevreleme, rehin alma iradesi ve buna bağlı müdahaleler gördük. Entegre olmaya çalıştığımız AB bir anda Türkiye karşıtı cepheye döndü. Altmış yıldır stratejik ortak olduğumuz ABD, Türkiye'yi kuşatmaya dönük planlara başladı. Ortaklarımız, müttefiklerimiz Türkiye'yi dize getirmek için her türlü ahlak dışı yöntemi denedi, terör örgütleriyle bile ortaklık kurdu. Türkiye'yi yeniden kurmak: Karar vermek zorundayız.. Coğrafyayı yeniden biçimlendirme, haritaları yeniden çizmeplanlarının içinde, tam merkezinde bir Türkiye projesi vardı ve bu belki de çokuluslu saldırıların ana hedefiydi. Türkiye kontrol altına alınamazsa coğrafya yeniden dizayn edilemeyecekti. Bu yüzden de on yıldır ardı ardına, dalga dalga Türkiye'ye saldırıyorlar. Bir baktık ki, ülkemize yönelik bütün tehditler ortaklarımızdan, müttefiklerimizden geliyor. Az kalsın Türkiye'yi Rusya ile kapıştırıyorlardı. Bunu bile planladılar! Bu yeni durum bizim için çok büyük bir şoktur. Öyleyse tarihi değiştirmenin, müttefik değiştirmenin, yeni bir değerlendirmenin, tanımlamanın, Türkiye'yi yeniden kurmanın zamanıdır. Belki deCumhuriyet'in kuruluşundan sonraki ikinci kuruluş zamanıdır. Türkiye bugün, kendine, coğrafyasına, dünyadaki güç kaymalarınabakarak, nasıl bir dünya şekillendiğini iyi okuyarak, bütün ihtimalleri yeniden değerlendirerek bir karara varmak zorundadır. Ya bu ülke, eski kalıplarıyla, ittifak-tehdit ilişkileriyle kalacak, krizler içinde yuvarlanacak, yavaş yavaş parçalanmaya sürüklenecek ya da kendini yeniden kuracak. Büyüyerek, dışarıya yönelerek varolmanın yolunu bulmak zorundayız. Ezberlerimizden,bağnazlıklarımızdan, bizi sınırlayan kalıplarımızdan kurtulma zamanıdır. Akdeniz'den İran sınırına kadar kuşatma planı var Son on gündür, hemen güneyimizdeki gelişmelere dikkat edin.Bağdat'tan Ankara'ya yönelen tehditvari sözlerin Irak'la alakası yok. Yaşadığımız şey Türkiye-Irak krizi değil. Zira ortada bir Bağdat yönetimi yok. Onlarca ülkenin yer aldığı Irak'ın egemenliği diye bir şey yok. Türkiye'ye yönelik salvolar ABD'den sipariş ediliyor. Türkiye'nin güney sınırlarına Terör Koridoru inşa etmek isteyenler şimdi Irak'tan vurmaya çalışıyor. Fırat Kalkanı'nı durdurmaya çalışanlar bizi Musul'dan uzaklaştırmaya, hem Suriye'den hem Irak'tan uzak tutmaya çalışıyor. Bu haritaya özellikle dikkat ekmek istiyorum: Akdeniz'den İran sınırına kadar, Güney'deki Müslüman dünya ile, coğrafya ile bütün bağlarımızı koparmak için şeytanın bile aklına gelmeyecek bir harita çalışması yapılıyor. Bu, Türkiye'yi kuşatma planıdır. Bu, ülkemizi çevreleme, içeriye hapsetme ve orada boğma planıdır. Ayrıca, Musul-Halep çizgisinin kuzeyine sarkacak savunma anlayışımız Türkiye'yi korumaya yetmeyecek. Söz konusu fotoğrafın sadece bugününü değil, on yıl sonrasını düşünüp öngörmeye çalıştığımızda, çok daha vahim bir tablo belirginleşiyor. Fırat Kalkanı ve Başika: Geri adım intihar olur.. Bu açıdan Türkiye'nin Fırat Kalkanı müdahalesi, olağanüstü bir önem kazanıyor. Daha da derinlere inmesi gereken bu müdahale Türkiye için en acil savunma refleksidir. Daha doğudan da benzer müdahaleler yapılması bir zorunluluktur. Yine Türkiye'nin Başika'daki askeri üssü aynı paralelde olağanüstü bir önem arzediyor. Baskı ne kadar yoğunlaşırsa yoğunlaşsın, Başika'dan geri adım atmak, çekilmek intihardır, ülkemizi bütün saldırılara açık hale getirecektir. Dikkat ederseniz, Batı bloku hep bir ağızdan Türkiye'yi Fırat Kalkanı'nda ve Başika'daki askeri varlığında geri adım atmaya zorluyor. İnanılmaz bir oyun sergiliyorlar; bir adım sonrasında Türkiye'yi sınırda, hatta ülkenin içlerinde vurmanın hesabını yapıyorlar. Bedeli ne olursa olsun, bu iki çıkış Türkiye'yi olağanüstü rahatlatacak, koruyacaktır. Ankara'nın akıllıca yürüttüğü bu müdahaleler, bölgedeki karmaşık harita çalışmalarına en iyi cevap teşkil etmiş, Türkiye'nin Kıbrıs müdahalesinden sonraki en büyük jeopolitik hamlesi olmuştur. Bir süre sonra, Suriye ve Irak'ta zorlayarak geri adım attıramadıkları Türkiye'yi yine içeriden sıkıştırmaya başlayacaklarını da dikkate almak zorundayız. Musul: 1926'da olanlarla bugün olanları kıyaslayın ABD'nin Musul operasyonunda Türkiye'yi dışarıda tutmaya çalışırkenPKK'yı bütün bu bölgelerde örgütleme çabası, açık bir düşmanlıktır. Bağdat'ı Türkiye'ye karşı kışkırtma çabası açık düşmanlıktır. Suriye'de oluşturulacak güvenlik kalkanını boşa çıkarma çabası açık düşmanlıktır. Musul meselesini 1926'da yaşananlar, tam o dönemde Anadolu'da olanlar, bölgede tezgahlananlar açısından bir kez daha düşünelim ve o dönemi iyi okuyalım. O tarihte olanlarla bugün bölgede olanlar arasında inanılmaz bir benzerlik var. O zamanki isyanlar ve içerideki krizlere dikkat etmekte fayda var. Benzerlerinin olabileceğine dair son üç yılda çok ciddi tecrübeler edindik. O zaman da enerji planları, ona bağlı demografik planlar vardı, bugün de aynısı. PKK üzerinden Irak ve Suriye'de uygulanan demografik değişimin arkasında kimlerin olduğunu bir de bu açıdan düşünelim. O zaman İngilizler oyun kuruyordu, şimdi aynı oyunu ağırlıklı olarak ABD kuruyor. O zaman da Türkiye hedefti, bugün de. Doksan yıl sonra aynı hesapla bir kez daha yüzleşiyoruz. Ama doksan yıl önce zar zor ayakta duran yeni bir devlettik. Bugünse dünyanın en parlak yükseliş ve güçlenme ivmesini yakalamışülkelerinden biriyiz. Öyleyse bu sefer şartlar, kesinlikle 1926'daki gibi olmamalı, olamayacak. Bir çok devlet bir anda savaşa tutuşabilir.. Yazının girişinde not ettiğim o vahim gelişmelere tanık olduk, amabütün bunlardan çok daha önemli bir kriz var ve o, bölgenin krizi değil. Eğer yeni ve açık bir dünya savaşı yaşanacaksa, adresini başka yerlerde aramamız lazım. Soğuk Savaş sonrasının bütün bunalımlarına rağmen, bugünkü kadar uluslararası sistemin kilitlendiğine, küresel ölçekte stres birikimine, devletler savaşının ihtimal haline geldiğine tanık olmadım. Beni korkutan da bu. Büyük savaş merkez ülkeler arasında yaşanacaktır. Durum öyle vahim ki, ülkeler olağanüstü hal yasalarını, uygulamalarını güncellerken, insan hakları sözleşmelerini askıya alırken,coğrafyamızdaki krizlerden çok daha büyük bir bunalıma hazırlanıyor demektir. Bu çatışma Avrupa'nın kendi içinde, Avrupa-Rusya arasında Baltık bölgesinde, ABD ve Asyalı güçler arasında Pasifik bölgesinde patlayabilir. Dünyayı böyle bir felaketten koruyacak bütündenetim mekanizmaları iflas etmiş, bitmiş durumda. Merkez ülkeler,ekonomik krizin de etkisiyle öylesine açgözlü ve saldırgan hale geldiler ki, birden fazla ülkeyi içine alacak bir savaş bir günde patlayabilir. Merkez ekonomileri vuracak Korku senaryosu değil bu. Dikkatle bakan herkesin görebileceği bir durum tespitidir. Bir çok ülkenin böyle bir felaket için hızlı bir hazırlık içinde olduğunu izleyebiliyorum. Bu tehlike Türkiye ile alakalı,Türk ekonomisiyle de alakalı değildir. 2008'deki ekonomik kriz nasıl küresel ekonominin patronlarının kriziyse, bu da öyle olacaktır. Onlar2008 krizinin faturasını gelişmekte olan ülkelere kesip durumu biraz normalleştirdiler. Bu seferki felaket de tamamen merkez ekonomileri vuracaktır. Savaşın dışında kalabilen gelişmekte olan ülkeler ise, bu felaketi atlatabilecektir. Bu büyük savaşı ertelemek için bizim coğrafyayı patlatmaya çalışıyorlar, ama bu sefer savaşı kendi evlerinde hissedecekler gibi. Türkiye'yi hedef alan müdahalelerin bir sebebi coğrafyamızın yeniden dizaynı ise, diğer sebebi de böyle bir kapışmada Türkiye'nin pozisyonunu netleştirme çabasıdır. Yüzyılın sonu: Yeniden kuruluşa çok az kaldı.. Türkiye'nin gerektiğinde ani, kararlı, hesapları karıştıracakmüdahaleleri devam etmeli. Akdeniz-İran hattındaki kuşatmayı yaracak bütün müdahale alanları kullanılmalı. Suriye'de de Irak'ta da yaptığımız tek şey meşru müdafaa ve Türkiye'ye yönelen tehditlere karşı savunma kalkanı kurma çabasıdır. Her devletin böyle bir hakkı vardır. Irak topraklarından Türkiye'ye yönelen saldırılar yıllardır açık bir savaş nedeni zaten. Yüz yıllık dönemin sonuna geliyoruz. Dünya yeniden kurulurken, coğrafya yeniden kurulurken, biz de kendimizi yeniden kurmak zorundayız. Türkiye'nin siyasi aklı bunu başaracağını kanıtladı. Türkiye toplumu bu büyük yürüyüşü sahiplendi.Bu yolda, belki biraz daha hızlanarak devam etmek zorundayız. Çünkü az kaldı..