Kars'ın 'gülen adamı', tutamadığı kahkahasıyla çevresindekileri de güldürüyor: 'Acil servisteki hasta acısını unuttu, benimle gülmeye başladı'

Kars'ın Digor ilçesine bağlı Arpalı köyünde bakkal dükkanı işleten ve aynı zamanda çiftçilik yapan Kasım Can'ın kendine has kahkası etrafındakileri de güldürüyor. 

Doğuştan sesli güldüğünü, buna karşın ağladığını ise hiç hatırlamadığını belirten Can, "Babam öldüğünde bile güldüm. Ablam, 'Bari böyle bir günde gülme' diye uyardı. Gülmesem patlarım" dedi.Kasım Can, attığı kahkahalar ile çevresinde, 'Gülen adam' olarak tanınıyor.

Can, en büyük sıkıntıyı ise cenaze olduğu zaman taziye evlerinde yaşadığını söyledi. Taziye evine gittiğinde herkesin yanından kaçtığını kaydeden Kasım Can, "Babam öldüğünde bile kahkaha ile gülüyordum. Ablam, 'Bari böyle bir günde gülme' dedi. Ben de, 'Gülmesem patlarım' dedim. Bir yere taziyeye bile gitsem kendimi tutamıyor ve kahkahayı basıyorum. Benim yanımdakilerde ister istemez gülüyor. Cenaze sahibine ayıp olmasın diye ben gittiğimde orada kimse kalmıyor" diye konuştu. 

Kasım Can başından geçenleri şöyle anlattı; "Acil servisteki hasta acısını unuttu benimle gülmeye başladı""Bir gün hastanenin acil servisine hasta götürdüm. Yatakta acılar içinde olanlar, benim gülmemle birlikte acılarını unutup hastane personeli ile birlikte kahkaha atmaya başladı. Köyümüzde de bir kanser hastası var. Kendisine iyi geldiğim için sık sık yan yana gelip muhabbet ederek ağrılarını biraz olsun unutuyor. Ağladığımı hiç hatırlamam. Allah gülmekten kimseyi ayırmasın" diye konuştu."Hem gülüyor hem dayak yiyordum""Bir gün polisler trafik cezası kesti. Gülmeye başlayınca polisler şaşırdı. Hemen durumu açıkladım. Bir gün arkadaşımla Kars'ın Digor ilçesindeki Ziraat Odası'na gittik. Ona icra kağıdı gelmişti. Ben bunu görünce yine güldüm. Arkadaşım buna çok bozulmuştu, durumu ona da anlattım. Askerdeyken bir yakınım bana mektup göndermişti. Mektupta ?bak çok gülme dayak yersin? diye yazmıştı. Ben yine duramadım kahkahayı basınca dayak yedim. Hem gülüyordum, hem de dayak diyordum. Benim hayatım böyle renkli geçiyor. İsterim ki herkes gülsün. Morali bozuk olan arkadaşlarının kendisini cep telefonuyla arayarak gülmesini istediklerini anlatarak, "Telefonda bile onlara moral dağıtıyorum. Gece yarısında bile arayanlar oluyor, ben de gülmeye başlıyorum. Eşim bile uykudan uyanıyor. Ama ne yapsın, o da alıştı. Çok mutluyuz. Gülerek vaktin nasıl geçtiğini anlamıyoruz bile."Annesini çok küçük yaşlarda iken kaybettiğini babasının ise 13 yıl önce öldüğünü anlatan Kasım Can, 7 kardeşinin, eşinin ve çocuklarının kendisi ile birlikte gülmeyi sevdiğini söyledi. İnsanların güldüğünü görünce daha çok güldüğünü söyleyen Can, bu gülüşünün özellikle gülmeye çok ihtiyacımız olduğu bu günlerde herkese bulaşmasını istediğini belirtti.Eşinin kahkahalarına alıştıklarını artık güldüğünde çocukları ile birlikte ona eşlik ettiğini söyleyen Yüksel Can ise, "Gülmeyi çok seven biri değildim. Kasım sayesinde bize de bulaştı. Kendisini hiç üzgün ve ağlarken görmedim. Onun hayata baktığı bu pozitiflik ister istemez bize de yansıyor. Onun için bizim evde üzüntüye yer yok" diye konuştu.