YOZGAT BLUES
.jpg)
Yönetmen: Mahmut Fazıl Coşkun
Senaryo: Tarık Tufan
Görüntü: Barış Özbiçer
Oyuncular: Ercan Kesal, Ayça Damgacı, Tansu Biçer, Kevork Malikyan, Nadir Sarıbacak.
Öğretmen Yavuz, belediye kurslarında öğretmenlik yaparken, AVM’lerde Fransızca şarkı söyleyip zaman zaman peruk takan kendine özgü, cins bir adamdır. Babasını yeni kaybetmiştir ve biraz şaşkındır. Kursta karşısına büyük mağazalarda kasiyerlik ve marketlerde ürün tanıtımı yapan delişmen Neşe çıkar. Bir iş teklifiyle birlikte Yozgat’a giderler. Orada bir kulüpte söyler (hem de L’Ete İndien! -Joe Dassin’in unutulmaz şarkısı!).
‘Uzak İhtimal’de büyük kent (İstanbul) fonunda gündelik hayatlara dalarken, ön plana farklı dinlerin karşılaşıp anlaşması temasını koyan Mahmut Coşkun, bu kez daha serbest vezin bir film yapıyor. İki marjinalin karşılaşıp birlikte olmaları ve büyük kentten Yozgat’ın temsil ettiği taşraya taşınmaları, yönetmene ülkenin siyasal, sınıfsal ve kültürel yapısına genel ve özgün bir bakış atma fırsatı getiriyor.
Ama bu iki tuhaf karakteri canlandıran iki usta oyuncu, belki filmin en büyük kozu. Bilinen tüm öğretmen tiplerinden radikal biçimde farklı Yavuz’la bilinen tüm çalışan kadın tiplemelerinden fersah fersah uzak Neşe, Ercan Kesal’la Ayça Damgacı’ya altın bir tabak içinde uzatılmış birer karakter yaratma şansı getiriyor. Ve ikisi de bunu sonuna dek kullanarak, filmi oya gibi işliyorlar. Ayrıca, Coşkun’un önceki filmi ‘Uzak İhtimal’de nelere kadir olduğunu gördüğümüz bir genç usta da var: Nadir Sarıbacak.
Coşkun bir kez daha bizi ters köşeye yatırıyor: tümüyle özgün ve yenilikçi kişilikler, durumlar, diyaloglar yaratarak... Filmi ‘Uzak İhtimal’den birazcık daha az etkili görünüyorsa, bu o filmin ‘ciddi’ mesajının yerini bu kez uçuk bir mizahın almasından. Ama prensipte Mahmut Fazıl Coşkun’a bağladığımız umutlar aynen sürüyor. Haydi bakalım!...
