Geçtiğimiz günlerde cnbc.com ‘dünyanın işten çıkarılmak için en iyi ülkeleri ‘ başlıklı bir çalışma yayımladı.
Geçtiğimiz günlerde cnbc.com ‘dünyanın işten çıkarılmak için en iyi ülkeleri ‘ başlıklı bir çalışma yayımladı. Ortalamalar alınarak ve OECD’nin iki yıl öncesine yönelik verilerini kullanarak hazırlanan çalışma bu açılardan zayıf olsa da; genel durum hakkında bir izlenim vermesi açısından önemli. Aşağıdaki tabloyu görünce şaşırmamanız için şu bilgiyi vereyim: Göreceğiniz oranlar, adı geçen ülkede işsiz kalan çalışanların alacağı ortalama işsizlik yardımının, o ülkedeki ortalama ücretlere oranını gösteriyor. Yani işsizlik halinde alınan yardımlar aylık ortalama 2100 euro ve ülkedeki ortalama ücret 3000 euro ise yüzde 70’lik bir orana ulaşılıyor. Tahmin edin bakalım; işsizlerine en cömert davranan ülke hangisi? Yukarıda “euro” gördüğünüz için “Bir Avrupa ülkesi” diye düşündüyseniz hata etmediniz. Neyse; fazla uzatmadan söyleyeyim: Lüksemburg. “Yahu, büyüklüğü Ankara kadar olan, beşyüz bin kişinin yaşadığı bir ülke için mi bu kadar söz?” dediyseniz; yine haklısınız ama durun canım, o kadar değil elbette. Lüksemburg sıralamanın tepesindeki ülke. Ortalama işsizlik yardımının, ortalama ücrete oranı yüzde 84.2. Onu Portekiz, Letonya ve İsviçre izliyor. Emeklilik yaşını yukarı çekmeye çalışan hükümete karşı yolları aşındıran Fransız halkından ortalama bir vatandaş işsiz kalırsa, ülkedeki ortalama ücretin yüzde 74.3’ü kadar yardım alıyor. Hiç de fana değil.
Ben sizler için bir de her ülkedeki en güncel işsizlik oranını ekledim tabloya. Olur ya; “madem işsizlik yardımları bu kadar yüksek, demek ki bunlarda fazla işsizlik yok” diye düşünebilirsiniz. Oysa öyle değil gördüğünüz gibi. Avrupa Birliği’nde işsizlik oranı Ekim ayı itibarıyla yüzde 9.6. Oranın düşük olduğu ülkeler var. Örneğin Almanya, Lüksemburg ve Hollanda. Ama biliyorsunuz, bunlar yeni tabirle “merkez” ülkeler. Bunlar işsizlerine ellerinde olanı veriyorlar. Oysa bir de “çevre” ülkeler var; hani şu krizde olanlar. Onlarda işsizlik oranı hiç de düşük değil. Bu ülkeler işsizlerine ellerinde olmayanı veriyorlar. Yani “ayranları yok içmeye…” türünden bir durum.