Siz adaylık tartışırken yitip giden 55 can

Artık televizyonlarda 15-20 saniyelik görüntüden ibaret. Memleketin dört bir yanına gönderilen cenazelere, timsah gözyaşları dökerek katılan asker-sivil erkân da pek ortada görünmüyor. Bugünlerde “şehit”lerin ne iktidar ne de muhalefet için oy getirisi kalmamış anlaşılan. İnsan hayatının T.C. parasıyla bile beş para etmediği bu ülkede 55 insan birilerinin bekası uğruna ölmüş ne gam!

18 Nisan’da başlatılan Pençe-Kilit sınır ötesi harekâtında MSB’nin resmî açıklamasına göre 55 askerimiz/subayımız “şehit” olmuş. Şehit sözcüğünü bilerek tırnak içinde yazıyorum, çünkü orada yitirilen canlar -yüzlerce, belki de binlerce evladımız- vatan savunması için değil, yabancı topraklarda kendi yurtlarını ve varlıklarını korumaya çalışanlara karşı savaşırken öldüler.

Fotoğraf: Twitter

10 yıldır güney sınırlarımızın ötesinde, Suriye ve Irak topraklarında sürdürülen bu savaş, bizim savaşımız değil kendi yarattıkları beka sorunu ardına sığınarak kendi bekalarını korumaktan başka amaçları olmayan Erdoğangillerin, Bahçeligillerin savaşı, savaş sanayii baronlarının, yıkıntılar üzerinde villalar kurmaya hazırlanan müteahhitlerin savaşı.

Ve ne yazık ki oralarda ölen, yaralanan, gençlikleri solan, gelecekleri kararan insanlarımızın acılarında, sınır ötesi harekât tezkerelerine kabul oyu veren, operasyonlara yeşil ışık yakan, beka aldatmacasını kitlelere teşhir etmeyen, “Bu canlarımız kimin uğruna, ne uğruna ölüyorlar” sorusunu yüksek sesle dillendirmeyenler de pay sahibiler.

 128 milyar nerede diye sorarken…

6’lı Masa muhalefeti, iktidarı çöken ekonomi, soygun, hırsızlık yolsuzluk üzerinden sıkıştırıp duruyor. İyi ediyor. Halk kitlelerinin bir numaralı sorununun ekonomik çöküntü, yoksulluk, yoksunluk olduğunu kim inkâr edebilir!

Ne var ki yıllardır sürüp giden savaşta, operasyonlarda yitirilenlerin, savaşın maddî manevî kayıplarının, hele de yabancı topraklarda can veren evlatlarımızın hesabını soran yok. Bu hesabın oya tahvil edilemeyeceği düşünüldüğünden mi yoksa iktidarla aynı zihniyeti paylaştıklarından mı bilemem. İkisi birden belki de…

İktidarın da muhalefetin de gözünün seçimlerden başka bir şey görmediği, halkınsa ayakta kalma, karnını doyurma, ısınma, barınma mücadelesi verdiği şu günlerde Cumhur İttifakı ortaklarının ve ardlarındaki derin odakların savaşçı, çatışmacı yıkım siyasetlerine karşı 6’lı muhalefetin söyleyecek sözü yok mu? Var da birbirlerinden ve seçmenden korktuklarından mı söyleyemiyorlar?

6’lı birliğinizi susarak koruyamazsınız

Lider buluşmalarının ikinci turu başlıyor. Karşılıklı ziyaretler, toplantılar, yemekler, canciğer kuzu sarması fotoğraflar, ama aylardır en temel, en can alıcı konularda ortak bir açıklama duymadık, ki böyle bir ortaklaşma deklarasyonu cumhurbaşkanı adayının kim olacağından çok daha önemli. Sadece başkanlık sisteminden parlamenter sisteme geçişte ortaklaşmak ne bizler -yani barışçı, özgürlükçü, demokrat kamuoyu- ne de seçmen kitlesi açısından yeterli değil.

6 benzemez olarak; başta eşit yurttaşlık, (açıkça söylenecek olursa Kürt meselesinin çözümü), savaşçı, fütuhatçı, saldırgan dış politika, demokrasinin tanımı ve kapsamı konularında tam anlaşma olamasa da kitlelere açıklanabilecek düzeyde demokratik bir yakınlaşmaya varılmaksızın, Millet İttifakı’na güven konusu gündemden düşmeyecektir.

Basit bir örnek: İran’da Mahsa Amini’nin katliyle ilgili yuvarlak cümlelerden başka (ki onu bile duymadık) söyleyecek güçlü ve ortak bir sözünüz yok mu? HDP’liler iktidarın bütün engelleme teşebbüslerine rağmen protestolar örgütlerken, bırakalım diğerlerini, CHP’nin laiklik konusunda, kadın eşitliği, kadın hakları konusunda mangalda kül bırakmayan kadınları neredeler? Bu konuda ortak bir deklarasyon ne kadar olumlu ve güven sağlayıcı olurdu…

Türkiye halkının değil iktidarın bekası için sürdürülen savaşta yitirilen canların, yıkılan hayatların, devasa maddî kayıpların peşine düşülmeyecekse; Mahsa Amini’nin katlinin ardından İran’ın bütün bölgelerinde gelişen protestolar kitleleri kadın ve özgürlük düşmanı molla zihniyetine karşı mobilize etmeniz için büyük bir olanakken konu gündeminize bile gelmeyecekse; muhalefetinizi sadece halkın yoksullaşması, açlık sınırında dolaşması, hayat pahalılığı ve yolsuzluklar üzerine kurup 128 milyarın ve 5’li çetelerin peşine düşmekle yetinecekseniz birileri (örneğin Erdoğan) sizden önce davranır, kesenin ağzını açar, kitlelere sizin veremeyeceğiniz bahşişleri yağdırır ve bir gece atı alıp Üsküdar’ı geçer de şaşar kalırsınız.

Bir zahmet Emek ve Özgürlük İttifakı’nın çıkış bildirgesine göz atın

Emek ve Özgürlük İttifakı kuruluşunu ilan etti. Konu ayrı bir -hatta birkaç yazı- olmayı hak ediyor. Burada değinmek istediğim, 6’lı Masa’nın tek amacı seçimler, alacakları oylar, kazanacakları milletvekillikleri değil de bu ülkeyi uçurumun kenarından çekip çöküşten kurtarmaksa Emek ve Özgürlük İttifakı’nın deklarasyonunda yer alan konulara, vaatlere, ittifakın ortaklarının anlaştıkları öze bir göz atmalarında yarar olduğu.

Ülkenin ve halkın gerçek ihtiyaçları ve umutları orada yazılı. Evet, iktidar değiller, bu seçimlerden sonra da iktidar olmayacaklar, hatta Cumhur’cuların ve derin odakların Anayasa’yı, yasaları, siyaset ahlakını çiğneyen müdahaleleriyle, baskılarıyla büsbütün engellenebilirler. Ama onların çıkış bildirgesinde ifadesini bulan gelecek vizyonu ülkeyi düze çıkarmanın anahtarıdır. 6’lıların ciddiye alıp göz atmasında fayda var.

Demokratik, özgür, eşitlikçi bir toplumun olmazsa olmazlarını görebilmeleri, bunları kendi üsluplarınca ve kendi sınırlılıkları içinde de olsa ifade etme cesareti gösterebilmeleri için.