Komor Adaları, Maldivler, Moritanya, Özbekistan, Türkmenistan, Tunus, Singapur, Malezya, KKTC, Cezayir, Azerbaycan, Pakistan ve Türkiye.
Genellikle kırmızı ve yeşil, biraz mavi, biraz beyaz renkte, genellikle sağa bakan “hilaller...”
Yukarıda adı geçen ülkelerin bayraklarının hepsinde “ay” var.
Bu ülkelerin başka ortak özellikleri de var.
-Hepsi Müslüman ülke.
-Çoğu askeri darbelerden geçiyor. Hatta, bazıları sivil darbeyle karşılaşıyor.
-Çoğunda başkanlık rejimi var.
-Çoğunda iktidarlar, yani başkanlar uzun süre iktidarda kalıyor, iktidar bir türlü değişmiyor.
-Bazılarında seçimlere hile karıştırıldığı iddiasıyla, halk sokaklara dökülüyor.
Bu ülkelerin”ortak yönleri” ilginç.
Bu ülkelere kısa kısa bakarsak...
- “Komor Federal İslam Cumhuriyeti”. İktidarda İslam Partisi var. Turizm ana geçim kaynağı, eski Fransız sömürgesi.
- “Maldivler”. Hint Okyanusunda bin iki yüz adadan oluşan bir ülke, turizm ana geçim kaynağı. Eski Cumhurbaşkanı bir darbeyle iktidarı ele geçiriyor. Yolsuzluk iddiaları üzerine halk sokaklara dökülüyor. Baskı rejimi kuran Başkana karşı seçimlerde halk sandıklara sahip çıkıyor ve Başkanlık el değiştiriyor.
- “Moritanya İslam Cumhuriyeti”. Arka arkaya askeri darbeler ve hükümet değişiklikleriyle çalkalanıyor.
- Özbekistan. Orta Asya Cumhuriyetlerinden, Başkanlık rejimi ile yönetiliyor, Müslüman bir ülke. Yirmi beş yıl süren Kerimov’un diktatörlüğünden sonra, yeni Başkanla birlikte hafif de olsa, bir siyasi rahatlama geliyor. Ülkede asıl güç “İstihbarat Örgütünün” elinde.
- Türkmenistan. Tam kapalı, otoriter bir İslam ülkesi. Başkan Berdimuhamedov’dan bir süredir haber alınamıyor. “Öldü” iddiaları var, ama resmi açıklama yok. Bir önceki Başkan Niyazov’un da ölüm haberi halktan bir süre saklanıyor, sonra açıklanıyor. Osmanlı Padişahları gibi.
- Tunus. Resmi adı “El - Cumhuriyyet’üt Tunisiyye”. Sivil ve askeri darbelerle sarsılan, Başkanlık rejimiyle yönetilen bir İslam ülkesi. Cumhurbaşkanı Sibsi’nin ölümü üzerine yeni Başkan seçimine hazırlanıyor.
- Cezayir. Müslüman Kardeşlerin etkin olduğu bir ülke. Devlet Başkanı Buteflika görev süresinin uzatılması için anayasayı değiştiriyor ve süresi üçüncü kez uzatılıyor. Ancak, şu anda Genelkurmay Başkanı Buteflika’nın görevden çekilmesi için muhtıra vermiş bulunuyor. Siyasi ortam karışık ve belirsiz.
- Azerbaycan. Dağılan Sovyetler Birliği sonrasında Başkanlıkla yönetilen, otoriter İslam ülkelerinden biri. Darbe girişimleri, eksik değil. Eski Başkan Ali Haydar Aliev bir ara İstanbul’da da görev yapmış bir KGB ajanı. İktidar babadan oğula geçiyor, şimdi oğlu iktidarda.
- Singapur. Budist, Hıristiyan, Hindu ve Müslümanlardan oluşan bir ülke. Son seçimde Devlet Başkanlığına başörtülü Müslüman bir kadın seçiliyor. Bu anılan grupta diğer ülkelere bakıldığında, teknolojik açıdan en gelişmiş ülke. Sokakta sakız çiğnemek, taksi durağı dışında taksiye binmek gibi garip yasakları var.
- Malezya. Kral sembolik nitelikte. Kırsal kesimde etkin olan İslam Partisi var. 1981 - 2003 arasında Başbakan olan Muhammed Mahathir son seçimde yeniden Başbakan seçiliyor.
- “Pakistan İslam Cumhuriyeti”. Arka arkaya askeri darbeler, siyasi cinayetler, siyasi idamlarla boğuşan bir İslam ülkesi. Her şeye rağmen, nükleer silaha sahip. Devlet Başkanlığı ile yönetiliyor.
Bu kategorideki son iki ülke KKTC ve Türkiye.
Bizim bayrağımız 1844 yılında kırmızı zemin üzerine beyaz ay ve yıldız konularak Osmanlı döneminde kabul ediliyor. 23 Eylül 1983’te bayrağımızın ölçüleri belirleniyor ve bugünkü hali alıyor.
Anılan ülkelerde siyasi rejimler bir türlü yerine oturmuyor, toplumsal huzursuzluk, ekonomik olarak geri kalmışlık, kültürel geri kalmışlık hepsinin ortak özelliği.
Hepsininin bayrağında “ay” var.
Ama, aralarında Ay’a giden, gitmeye çalışan, böyle bir hedefi olan tek bir ülke yok.
Singapur daha gelişmiş, Pakistan nükleer silaha sahip, o kadar.
Buna karşılık...
Amerika, Rusya, Çin, Hindistan...
Nüfuslarının fazlalığı, ekonomik gelişme, teknolojik atılım, dünya siyasetindeki etkinlikleri bu dört ülkenin ortak özelliği.
Rusya ve Çin demokratik değil.
Ancak, dördünde de siyasal çalkantı yok. Hindistan’da iktidar değişiklikleri, koalisyonlar siyasi hayatın olağan seyri.
Amerika malum...
Bu dört ülkenin bayrağında “ay” yok.
Ama, Ay’a gidenler bu dört ülke.
Ermeni asıllı Rus astronot Gagarin uzaydaki ilk insan.
Ay’aa basan ilk insan ise, Amerikalı astronot Neil Armstrong.
Daha sonra dört ülkenin astronotları da aya iniyor.
Neden acaba bu ülkeler?..
Ve neden acaba ilk bölümde sözü edilen ülkelerden “ay yörüngesinde” hiç ses yok?..
