Televizyonda bir belgesel ya da iyi bir film izleme umuduyla kanallar arasında dolanırken gözüm epeyce zamandır başlamış bir tartışma programına ilişti. Tartışma programı lafın gelişi; çünkü tartışma farklı fikirler, görüşler arasında olur. Son birkaç yıldır bu tür programlar iktidar yandaşları ve yalakaları ile ekranı süslemek için çağırılmış “muhaliftrak”ların kayıkçı dövüşünden ibaret. Haa…Bir de son bir iki aydır ana akım TV’lerde boy ve sopa göstermeye başlayan, devlet adına misyon sahibi “zorunlu” konuklar var.
Sözünü ettiğim programda, hem o kanalda hem de diğer “ana akım” haber kanallarında sık sık boy gösteren bir zat şöyle bir cümle kuruyordu: “Anayasanın bu maddesi, zamanında dört partinin mutabakatıyla kabul edildi: AK Parti, MHP, CHP, D…..” Ağzından “D” harfi çıktığı anda, ağzı-dili yanmışçasına telaşla sustu, sonra “Adını anmadığım o parti” deyiverdi.
Moderatör hanım, iktidarın sözcüsü değil de bir medya mensubu olduğunu hatırlayıp “Adını anmak istemediğiniz parti HDP’dir” diyemedi. Diğer konukların hiçbiri de “Adını söyleyemediğiniz o parti 6 milyona yakın oyla Meclis’e üçüncü parti olarak girmiştir” mealinde bir müdahalede bulunmadı.
Konu bu kadar önemli, ülke için böylesine hayatî olmasa, söz kimlere kalmış diyerek gülüp geçmek, bu zavallı adamcağızları nereden bulup çıkarıyorlar diye şaşmak, medyanın hal-i pürmelaline acınmak mümkündü. Ancak, ülkemizin içinde debelendiği çözümsüzlüğün, huzursuzluğun, iç ve dış çatışma ortamının kaynağındaki en temel sorunlardan biriyle doğrudan ilişkili olduğundan omuz silkip geçmek mümkün değil.
Adının altında “hukukçu” yazan program konuğunun boş bulunup ilk harfini telaffuz ettikten sonra adını anmak istemediğini eklediği siyasal parti HDP idi. Yani Halkların Demokratik Partisi, yani Kürt halkının ve Türkiye’nin barıştan, huzurdan, ille de demokrasiden ve özgürlüklerden yana 6 milyona yakın seçmeninin oylarıyla destekledikleri parti, yani son yerel seçimlerde tek adam rejimine ve faşizan gidişata karşı, barış ve demokrasi için CHP adaylarını desteklemiş ve kazanmalarını sağlamış olan parti…
İşte bu parti; ezici çoğunlukla kazanmış olduğu belediyelere birer birer kayyım atanarak, başkanları, eş başkanları, üyeleri, destekçileri tutuklanarak, milletvekilleri fezlekelerle tehdit edilip dokunulmazlıkları kaldırılarak, terörist ilan edilip şeytanlaştırılarak bitirilmek isteniyor. Bu bir iktidar/devlet projesi. Partiyi kapatmanın içerde ve dışarda yol açacağı olumsuzlukları hesaplayan iktidar tek gerçek muhalefet odağı olarak gördüğü HDP’den, partinin kolunu kanadını kırıp Meclis’te, yerel yönetimlerde ve kitleler içinde çalışamaz hale getirerek kurtulmayı planlıyor. Bu amaçla hem devletin şiddet tekelini hem de büyük bir kötücül propaganda gücünü devreye sokuyor. İktidarın denetimindeki yazılı ve görsel mecralarda (medyanın yüzde 90’ından fazlası) HDP sözcüğü sadece ve sadece terör kavramıyla birlikte anılabiliyor. Bu konuda gizli bir yasak mı yoksa korku mu, biat mı, ya da görüş birliği mi var, bilmiyorum.
İşte biz, adını anmaktan bile çekinilen o partiyi TBMM’de ziyaret ettik. “Biz” kim miyiz? Demokrasi İçin Birlik (DİP), Demokratik İslam Kongresi, Diyalog Grubu, Hak ve Adalet Platformu, Yurttaş Girişimi’nden, ortak paydaları gerçek demokrasi ve barış olan yurttaşlar…
Bu bir dayanışma ziyaretinden fazlasıydı. Hukuk, adalet, demokrasi kavramlarını unutanlara; hukuğun, adaletin, demokrasinin olmadığı bir rejimin adının, otoriterliğin - totaliterliğin ötesinde, neo-faşizm olduğunu hatırlatma ziyaretiydi.
HDP’yi; tıpkı diğer partiler gibi milletvekilleri, sekreterleri, ziyaretçileri, çalışanları, kalemi, odaları, grup toplantı salonu, vb. ile Meclis’te bulduk. Aaaaa, işe bakın! Bu adını anmadığınız, “bir varmış, bir yokmuş” a getirmeye çalıştığınız parti meğer Meclis’teymiş!
Biz HDP’yi bulduk ama hemen yanıbaşlarındaki diğer partilere, -hadi AKP’yi MHP’yi bir yana bırakalım-, son yerel seçimlerde HDP’nin desteğiyle sağladıkları oyların kendilerine değil faşizan gidişata karşı demokrasiye, barışa verilmiş oylar olduğunu bile kavramak istemeyen Millet İttifakı partilerine ne demeli! HDP’nin yok sayılmasına ve yok edilmesine karşı en güçlü dayanışma ve mücadeleyi yükseltmeleri gerekirken suskun kalmalarının adı, hiç kusura bakmasınlar, iktidar karşısında tırsmak ve Erdoğan rejimine teslim olmaktır.
HDP’nin çizgisini, tutumunu, söylemini, eylemini beğenmeyebilirsiniz, yanlış bulabilirsiniz, eleştirir, oy vermezsiniz. Ancak, milyonlarca oyun temsilcisi olan legal bir partiye karşı faşizan güçler ve antidemokratik mihraklar tarafından yürütülen provokatif algı operasyonlarına, korku salmaya, yalana, şiddete dayalı yok etme planını bozmak için mücadele etmezseniz, üç maymunu oynayarak suskun kalırsanız demokrasi cephesinde olduğunuzu iddia edemezsiniz.
HDP’ye karşı iç ve dış güçlerce çok merkezli ve çok amaçlı olarak yürütülen operasyona karşı alınacak tavır demokratlığın turnusol kağıdıdır, tek adam rejiminin evrilmekte olduğu neo-faşist düzene teslim olup olmamanın ölçüsüdür. Ana muhalefet Partisi CHP kendisini bu ölçüye vurduğunda nasıl bir sonuç alıyor, kendisini nasıl aklıyor, bilmiyorum.
Sadece HDP’li belediyelere kayyım atanması üzerinden konuşmaya çalışalım. Bu yazının yazıldığı saatlerde Diyarbakır, Van, Mardin büyükşehir belediyeleri başta 20 HDP’li belediyeye kayyım atanmış, başkanlar ve eşbaşkanlar tutuklanmıştı. Bu tasarrufun yurttaşın anayasal seçme hakkının ihlâli ve gaspı olduğunu CHP bilmiyor mu? Yarın kendisine de yönelebileceğini düşünmüyor mu? Yoksa iktidarın Kürt siyasal hareketini sıfırlama politikasını görmezden duymazdan gelerek kendisini kurtarabileceğini mi sanıyor?
HDP oylarının kimi yerde yüzde 75’lere ulaştığı ve aştığı bölgedeki kayyım atamaları fiilî bir OHAL uygulaması, katıksız bir hukuksuzluk örneği ve anayasa ihlâlidir. Muhalefet bunun farkında değil mi?
Adalet için yürümüştünüz, şimdi nerelerdesiniz Sayın Kılıçdaroğlu!
Partiniz milletvekili Enis Berberoğlu bu hukuksuz, adaletsiz sistemin kurbanı olduğunda adalet için yüzlerce kilometre yürümüş ve yüzbinleri peşinizden sürüklemiştiniz. Şimdi, Berberoğlu’nun uğradığı adaletsizliğin yüz misli HDP’li belediyelere uygulanıyor. Bu defa adaletsizliğe kurban edilen bir milletvekiliniz değil bütün bir halk, milyonlarca seçmen, daha da ötesi Türkiye’de demokrasi ve içbarıştır. Neredesiniz?
Âdet yerini bulsun diye mırıltıyla genel bir kayyım eleştirisinden, ünlü şanlı belediye başkanlarınızın bazılarından yükselen dokundurmalardan söz etmiyorum. Sorunun ve sorumluluğun büyüklüğü karşısında bunlar vızıltı kalıyor. Partinizin ağır toplarını, bölge örgütlerinizi, büyük şehir belediye başkanlarınızı seferber ederek, Meclis’e soru önergesi üstüne soru önergesi dayayarak, konuyu bıkmadan usanmadan Meclis’e ve topluma taşıyarak vereceğiniz gerçek bir demokrasi mücadelesinden söz ediyorum. Bunun sadece HDP meselesi değil demokrasinin beka’sı, hatta ve hatta partinizin beka’sı meselesi olduğunu yüksek sesle haykırdığınızda peşinizden yine yüzbinler, milyonlar gelecektir, hiç kuşkunuz olmasın.
Beyinleri bölünme kaygısı ve bölücülük korkusuyla uyuşturulmuş, siyasal sağduyuları ve vicdanları yüz yıllık Sevr travmasıyla karartılmış kitleleri uyandırmak, onları iç barışa ve demokrasiye sevketmek öncelikle demokrat ve barışçı olduklarını iddia edenlere düşer.
Bölücülük; halkı birbirine düşman etmek, halkın ezici ağırlıktaki oylarıyla seçtiği belediye başkanlarını uydurulmuş sözde delillerle, sudan bahanelerle, yalancı şahitlerin ifadeleriyle görevlerinden alıp bir de tutuklayıp yerlerine kayyım atamak, o halkın iradesini hiçe saymak, sesini kısmak, siyasî varlığını inkâr etmektir. İktidar HDP’ye uyguladığı siyasetle milyonlarca Kürt yurttaşına, “sizin yurttaşlık haklarınızı tanımıyorum”, diyerek ülke halkının dörtte birini dışlamaktadır. “Ortak vatanda, eşit yurttaşlık temelinde ortak yaşam” diyen HDP’yi terör iltisaklı (!) ilan edip dışlamak, şeytanlaştırmak bölücülüğün dik âlâsıdır. Vatan bölünmez diye gırtlaklarını patlatanlar bilsinler ki vatan dilim dilim kesilecek karpuz değildir, bu siyaset ve bu kafayla gidilirse sınırlar görünüşte aynı kalır ama çok daha vahim olan yürek, duygu, değer bölünmesi yaşanır.
Barış ve demokrasi adına HDP’yi korumak, aslında “vatanın bölünmesi”nin önüne geçmektir. Halkın yüreğinde, vicdanında, bilincinde derin yaralar açan Suriye gelişmelerinden sonra bir de kayyım atamalarının ve Kürt siyasal hareketinin saygın kişilerinin tutuklanmasının HDP tabanında ve Kürt yurttaşlarda yarattığı tepki, öfke, kandırılmışlık ve dışlanma duygusu önümüzdeki günlerde HDP’yi ve Kürt siyasal hareketini ortak siyaset zemininde kalmakta zorlayacaktır. Dayanılmaz hukuksuzluk ve adaletsizlik karşısında yalnız bırakılmanın yarattığı ruh hali; belediyelerden ayrılma, Meclis’ten çıkma, sine-i millete dönme gibi eğilimleri filizlendirmeye şimdiden başlamıştır. HDP’nin “ortak vatan”da ortak yaşam düsturu, yalnız bırakılmanın umutsuzluğunun yarattığı haklı öfke ile tartışmaya açılırsa, halkların birliği de demokrasi de onarılması çok güç yaralar alır.
Bunun sorumlusu da sadece bölücü politikaların mimarı iktidar değil, iktidara en güçlü şekilde “dur” demeyen muhalefet olur.
